همانطور که فناوری پیشرفت می‌کند، درک توانایی‌ها و محدودیت‌های واقعی هوش مصنوعی (AI) حائز اهمیت می‌شود. النا اسپوزیتو، استاد جامعه‌شناسی در دانشگاه‌های بیلفلد و بولونیا، تأکید دارد که هوش مصنوعی نباید با یک موجود هوشمند اشتباه گرفته شود. به جای اینکه قدرت آن را در نقشش در فرایند ارتباطی دستیابی می‌بیند.
تأثیر مخرب هوش مصنوعی قابل انکار است، اما مقصود آن نباید کاهش یافتن به یک رقابت بین هوش انسانی و ماشینی باشد. هوش مصنوعی در پردازش تعداد بی‌شماری از داده‌ها که فراتر از ظرفیت انسان است، برجسته است. این درباره برنده شدن یا باخت کردن نیست، بلکه درباره پذیرش طبیعت اسرارآمیز هوش مصنوعی تولیدی است که ممکن است ما هرگز به درک کامل آن نرسیم. چیز جالب آن است که الگوریتم‌های هوش مصنوعی، بدون فکر یا درک، خروجی‌های معنی‌داری تولید می‌کنند که از آنها برای برقراری ارتباط با انسان‌ها استفاده می‌شود.
نرم‌افزار ترجمه به عنوان یک مثال فوق العاده عالی عمل می‌کند که هوش مصنوعی یک زمانی مشکل داشت تا زبان انسانی را تقلید کند، اما اکنون با شناسایی الگوها در مجموعه‌داده‌های بزرگ متون را به طور موثر ترجمه می‌کند. این تحول نشان‌دهنده این نیست که مترجمان یا حرفه‌ای‌های دیگر متن‌محور به زودی قدیمی خواهند شد. سیستم‌های هوش مصنوعی بر پایگاه‌داده‌های گسترده پر از محتوای تولید شده توسط انسان، که از میان داده‌های بی‌نظم و هماهنگ مرور می‌کند تا الگوهای عودتی را شناسایی کند، وابسته هستند.
این سیستم‌ها تجربیات اول دستی از جهان را ندارند؛ آنها صرفاً بر مبنای داده‌های ارائه شده فعالیت می‌کنند. به عنوان مثال، در حالی که هوش مصنوعی می‌تواند اطلاعاتی در مورد جریان‌های رودخانه در چین ارائه دهد، اما این کار را نه از آنجا که به محل “سفر” کرده باشد، بلکه به دلیل توانایی‌های پردازش داده‌هایش انجام می‌دهد. علاوه بر این، هوش مصنوعی ابتکار واقعی را ندارد. وقتی خواسته شود که سبک شکسپیر را تقلید کند، فقط محتوای موجود را میکس کند.
با این حال، آینده کار و جانوران از نگرانی‌ها محفوظ نیست. پیشرفت سریع هوش مصنوعی بحثی راجع به اندازه‌گیری و استقلال آن می‌طلبد. مواردی مانند آلفاگو، که پیروزی در شطرنج جامعه علمی را لرزانید و تحقیق درباره تاشهای پروتئینی را انقلابی کرد، ظرفیت هوش مصنوعی را در پردازش متغیرهای پیچیده روشن می‌کنند.
با این حال، نقش انسان‌ها حیاتی است. هوش مصنوعی به تعارضات ذاتی و عدم قدرت تمییز بهائی تمایل دارد و ناتوان در تشخیص صحت محتوایش است که ممکن است منجر به گسترش بی‌کنترل اطلاعات غلط شود. تخصص انسانی برای تنظیم الگوریتم‌ها و اطمینان از هم‌خطی آنها با حقیقت بی‌نیاز نیست. این شراکت انسان-ماشین نه تنها مطلوب بلکه اساسی است برای بهره‌مندی کامل از هوش مصنوعی.
اشتباهات شایع در مورد توانایی‌های ارتباطی هوش مصنوعی
یک اشتباه شایع درباره هوش مصنوعی این است که دارای توانایی درک و تفسیر اطلاعات به همان صورتی که انسان‌ها هستند می‌باشد. در واقع، سیستم‌های هوش مصنوعی با شناسایی الگوها و پیش‌بینی‌های بر مبنای داده‌ها عمل می‌کنند. آنها احساسی ندارند و یا نفهماند اصیلات ندارند.
واقعیت هوش مصنوعی در ارتباطات
قدرت هوش مصنوعی در مدیریت و پردازش مجموعه‌داده‌های گسترده و تهیه اطلاعات یا پاسخ‌ها بر اساس آن داده‌ها است. ارتباط آن نتیجه الگوریتم‌های پیچیده آموزش داده‌شده با مجموعه‌های بزرگی از داده‌های زبان است که اجازه می‌دهد سیستم‌هایی همچون چت‌بات‌ها به سناریوی مکالمه با کاربران شبیه شوند. مهم است که توجه داشت که این سیستم‌ها شبیه‌سازی درک را انجام می‌دهند نه اینکه در معنای انسانان “درک” کنند.
روندهای بازار فعلی
با پیشرفت‌های در زمینه پردازش طبیعی زبان و یادگیری ماشین، بازار ارتباطات هوش مصنوعی در حال رشد قابل توجهی است. هنوز همچنان عضویت‌های هوش مصنوعی در پلتفرم‌های خدمات مشتری، معاونت‌های شخصی و ابزارهای بازاریابی بر پا است. شرکت‌ها از هوش مصنوعی برای بهبود درگیری، اتوماسیون پاسخ‌ها و تجزیه و تحلیل بازخورد مشتریان استفاده می‌کنند.
پیش‌بینی‌ها
بازار جهانی هوش مصنوعی پیش‌بینی می‌شود که ادامه داشته باشد و فناوری‌های پردازش طبیعی زبان اغلب منجر به این رشد خواهند شد. تا سال 2025، بازار هوش مصنوعی ممکن است بیش از 190 میلیارد دلار ارزش داشته باشد، و کاربردهای صنعتی آن از بهداشت تا اتومبیل و مالی می‌رسد.
چالش‌های کلیدی
با وجود قابلیت‌های چشم‌گیر خود، هوش مصنوعی با چالش‌های اخلاقی و عملی روبه‌رو است:
– تبعیض‌ها: سیستم‌های هوش مصنوعی ممکن است تبعیض‌های وراثتی موجود در داده‌های آموزشی آنها را به ارمغان آورد که موجب تبعیض‌های نژادی می‌شود.
– جایگزینی شغل‌ها: خودکارسازی وظایفی که پیش از این توسط انسان‌ها انجام می‌شد موجب نگرانی‌ها درباره از دست دادن شغل‌ها می‌گردد.
– امنیت و حریم خصوصی: با یکپارچگی هوش مصنوعی در ارتباط، خطر نقض و سوءاستفاده از داده‌های شخصی افزایش می‌یابد.
– شفافیت: اغلب، دشوار است که چگونگی تصمیم‌گیری‌های خاصی توسط هوش مصنوعی را درک کرد که می‌تواند منجر به نقص اعتماد به سیستم‌های هوش مصنوعی شود.
اختلافات
یکی از دعواهای بیش‌انگیزتر در مورد هوش مصنوعی میزانی است که از این فناوری‌ها باید استفاده شود. مسائل حفظ حریم شخصی، رضایت و احتمال سوءاستفاده در صف نخست بحث‌ها هستند.
مزایا و معایب
مزایا:
– کارایی: هوش مصنوعی می‌تواند اطلاعات را سریعتر و مؤثرتر از انسان‌ها پردازش کند.
– مقیاس‌پذیری: ابزارهای ارتباطی هوش مصنوعی می‌تواند به زمان بسیاری از افراد خدمت کند.
– دسترسی: سیستم‌های هوش مصنوعی ۲۴ ساعته موجود هستند، که دسترسی به اطلاعات و کمک را بهبود می‌بخشد.
معایب:
– کمبود توجه: هوش مصنوعی نمی‌تواند به واقعیت هیجانات انسانی همدلی نماید یا درک نظرات ریزشد.
– وابستگی به داده: هوش مصنوعی تا جایی خوب است که بر داده‌هایی که بر آن آموزش داده شده است.
– سوءتفاهمات: هوش مصنوعی ممکن است اطلاعات را اشتباه تفسیر کند و پاسخ‌های ناخواسته ایجاد کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر، پیوندهای مرتبط عبارتند از:
– گارتنر برای تحقیقات بازار و روندها.
– موسسه حالا AI برای مطالعات در مورد پیامدهای اجتماعی هوش مصنوعی.
با انگاشتن توانایی‌های و محدودیت‌های هوش مصنوعی، می‌توانیم با استفاده مسئولانه از توانایی‌های آن سرپرستی کنیم و چالش‌ها را از طریق مقررات مناسب و اندیشیدن اخلاقی رفع کنیم.
The source of the article is from the blog lisboatv.pt