Nowatorskie badania naukowe ujawniły potencjał sztucznej inteligencji (AI) w wykrywaniu inwazyjnych azjatyckich os i alarmowaniu w tej kwestii. Azjatyckie osy, znane również jako żółtonogie osy, szybko rozprzestrzeniają się po kontynencie europejskim i części Azji Wschodniej, budząc obawy co do ich potencjalnego wpływu w nowych regionach. W związku z ostatnimi doniesieniami o widzeniach azjatyckich os w Stanach Zjednoczonych, istnieje pilna potrzeba poprawy systemów monitorowania na całym świecie.
Rozwiązując ten pilny problem, badacze z Uniwersytetu w Exeter opracowali innowacyjny system AI o nazwie VespAI. Wyposażony w kamerę z góry, system przyciąga osy do stacji monitorującej i rejestruje obrazy o wysokiej rozdzielczości. Dzięki zaawansowanemu algorytmowi AI, VespAI jest w stanie dokładnie zidentyfikować gatunek osy z niezwykłą precyzją.
Badanie opublikowane w czasopiśmie naukowym Communications Biology szczegółowo opisuje, jak VespAI funkcjonuje jako system wczesnego ostrzegania mający na celu zwalczanie rozprzestrzeniania się tych inwazyjnych owadów. System pozostaje w stanie uśpienia do momentu, gdy jego czujniki wykryją owada w zakresie rozmiarowym osy. Po zidentyfikowaniu owada algorytm AI VespAI aktywuje się, analizując obraz w celu określenia, czy jest to azjatycka osa, czy rodzima europejska osa. Jeśli wykryta zostanie azjatycka osa, system wysyła alert w postaci obrazu do użytkownika, umożliwiając mu potwierdzenie identyfikacji.
Skuteczność VespAI została wnikliwie przetestowana na wyspie Jersey, która doświadcza dużej liczby incydentów związanych z azjatyckimi osami ze względu na swoje położenie w pobliżu Francji. Nawet w obecności europejskich os i różnych innych owadów algorytm detekcji VespAI z powodzeniem odróżniał każdy gatunek z niezwykłą dokładnością.
Wdrożenie VespAI stanowi znaczący postęp w porównaniu do obecnej strategii stosowanej w Wielkiej Brytanii, która opiera się głównie na ręcznym identyfikowaniu i zgłaszaniu azjatyckich os przez osoby fizyczne. Często prowadzi to do błędnych identyfikacji rodzimych gatunków, obciążając odpowiednie agencje koniecznością ręcznego weryfikowania tysięcy obrazów rocznie. VespAI ma na celu dostarczenie czujnego, dokładnego i zautomatyzowanego systemu monitorowania, aby złagodzić to wyzwanie.
„Naszym celem było opracowanie czegoś kosztowo efektywnego i wszechstronnego, dzięki czemu mogłaby z niego korzystać zarówno administracja publiczna, jak i indywidualni pszczelarze” – mówi dr Thomas O’Shea-Wheller z Instytutu Środowiska i Zrównoważonego Rozwoju na kampusie w Penryn w Exeter. „VespAI wykazuje obietnice jako solidny system wczesnego ostrzegania do wykrywania azjatyckich os w nowych regionach. Jego wysoka dokładność zapewnia, że nie pomyli innych gatunków ani nie przeoczy żadnych azjatyckich os, które nas odwiedzą”.
FAQ
Czym są azjatyckie osy?
Azjatyckie osy, znane również jako żółtonogie osy, to inwazyjne owady, które już założyły populacje w kontynencie europejskim, części Azji Wschodniej i ostatnio w niektórych stanach USA, takich jak Georgia i Karolina Południowa. Stanowią znaczące zagrożenie dla rodzimych populacji owadów i ekosystemów.
Jak działa VespAI?
VespAI to system oparty na sztucznej inteligencji, który przyciąga osy do stacji monitorującej i rejestruje obrazy za pomocą kamery z góry. Jego zaawansowany algorytm AI analizuje obrazy, aby określić, czy zarejestrowany owad jest azjatycką osą. Jeśli zostanie wykryta azjatycka osa, VespAI wysyła alert w postaci obrazu do użytkownika, pozwalając mu potwierdzić identyfikację.
Jakie są zalety korzystania z VespAI?
VespAI oferuje kilka zalet w porównaniu z tradycyjnymi metodami monitorowania. Zapewnia bardzo dokładną identyfikację azjatyckich os, eliminując błędne identyfikacje i zmniejszając obciążenie dla odpowiednich agencji. System jest kosztowo efektywny i wszechstronny, co sprawia, że jest dostępny dla różnych użytkowników, w tym administracji publicznej, indywidualnych pszczelarzy. Ponadto, VespAI nie szkodzi innym owadom, ułatwia śledzenie i niszczenie gniazd azjatyckich os dla skutecznej kontroli szkodników.
Źródło: Uniwersytet w Exeter
Przeczytaj także: Uniwersytet w Exeter
The source of the article is from the blog zaman.co.at