تلاش برای توسعه هوش مصنوعی (AI) قادر به نوشتن با خلاقیت به چشم افتاده است و لینکداین، که برای این منظور نویسندگانی را به صورت فعال استخدام می‌کند، توجه زیادی به خود جلب کرده است. ممکن است عجیب به نظر برسد که از نویسندگان خواسته شده تا یک فناوری را آموزش دهند که به طور پتانسیل می‌تواند شغل‌های خود را به صورت خودکار انجام دهد و نیازی به نویسندگان انسانی را به طور کلی از بین ببرد. با این حال، سوال باقیست: آیا هوش مصنوعی می‌تواند واقعاً خلاقیت انسان را تکرار کند؟
برای پاسخ به این سوال، به دو نمونه نگاهی بیندازیم: نوشته‌های رابرت بورتون و شاعر معاصر، ریینا دل سید. این استعدادهای استثنایی عمق خلاقیت انسان را نشان می‌دهند، تصویری از بیان منحصر به فردی که ممکن است برای الگوریتم‌های هوش مصنوعی چالش برانگیز به نظر برسد.
رابرت بورتون، نویسنده کتاب “تشریح مالانکولی” (۱۶۲۱)، از طریق استفاده از زبان دستوری خود، تمرکز خود را بر روی مالانچولی نشان داد. توانایی او در تهیه لیست‌های اسم‌ها، فعل‌ها و صفات نمونه‌ای از درخشانی خلاقیتی بود که ممکن است برای الگوریتم‌های هوش مصنوعی دشوار به نظر برسد. به همین ترتیب، شعر ریینا دل سید درباره اسرار جهان با تصویر واضح و پارادوکس‌های اندیشه‌برانگیز فکر می‌کند.
با وجود اینکه هوش مصنوعی ممکن است در برخی حوزه‌ها مانند تجزیه و تحلیل داده‌ها پیشرفت کند، اما مشکوک است که بتواند همان سطح اصالت و عمق احساسی را که در اثر نویسندگان استعدادمندی یافت می‌شود، تولید کند. توانایی به تصویر کشیدن ریزه‌کاری‌های تجربه انسانی، احساسات و تخیل یک ویژگی ممتاز از خلاقیت انسانی است.
اگرچه بمعامله‌گرانی وجود دارد که هوش مصنوعی پیشرفت‌های نیازمند استخلاف در تولید محتوای خلاق داشته است، ولی به یاد داشته باشید که شاهکارهای ایجاد شده توسط افرادی چون ویلیام شکسپیر، جان میلتون، و دیگران بی‌جایگزین بوده‌اند. این آثار آزمایش زمان را پشت سر گذاشته‌اند و همچنان نسل‌ها را الهام می‌بخشند.
در پایان، در حالی که هوش مصنوعی ممکن است در برخی وظایف نوشتاری کمک کند و در تولید محتوای خلاق پیشرفتی محدود داشته باشد، احتمالاً هرگز نخواهد توانست به قله‌ای از خلاقیت انسانی برسد. علاقه، اصالت، و شکوفایی هنری که آثار نویسندگان بزرگ را تعریف می‌کنند، به طورذاتی انسانی هستند و همیشه چنین خواهند ماند.
پرسشات متداول بر اساس موضوعات و اطلاعات اصلی مطرح شده در مقاله:
س: چرا لینکداین نویسندگان را برای توسعه هوش مصنوعی (AI) استخدام می‌کند؟
ج: لینکداین نویسندگان را برای آموزش فناوری AI که می‌تواند وظایف نوشتاری را به صورت خودکار انجام دهد به استخدام می‌گیرد.
س: آیا AI می‌تواند خلاقیت انسان را تکرار کند؟
ج: مشکوک است که AI بتواند به واقعیت، اصالت و عمق احساسی موجود در آثار نویسندگان استعدادمند را به همان سطح تولید کند.
س: چه نمونه‌هایی در مقاله به منظور نشان دادن خلاقیت انسان اشاره شده است؟
ج: نمونه‌های مطرح شده، رابرت بورتون نویسنده “تشریح مالانکولی” و ریینا دل سید شاعر معاصر هستند.
س: چه چیزی خلاقیت انسان را از AI تمایز می‌دهد؟
ج: توانایی به تصویر کشیدن ریزه‌کاری‌های تجربه انسانی، احساسات و تخیل یک ویژگی ممتاز از خلاقیت انسانی است.
س: آیا آثار نویسندگان بزرگ توسط AI قابل استبدال هستند؟
ج: نه، آثار نویسندگان بزرگ مانند ویلیام شکسپیر و جان میلتون به عنوان غیرقابل جایگزین محسوب می‌شوند زیرا آزمایش زمان را پشت سر گذاشته‌اند و همچنان انسان‌ها را الهام می‌بخشند.
The source of the article is from the blog macholevante.com