هوش مصنوعی (AI) به عنوان یک مؤلفه اساسی در جهان ما که به سرعت دیجیتال شده است، برای خود جای تثبیت‌شده است و انقلابی در جوانمردانه‌سازی جوانمردانه‌ای از زندگی‌مان ایجاد کرده است. از پیش‌بینی هواشناسی تا تجزیه و تحلیل رسانه‌های اجتماعی، هوش مصنوعی درک ما از جهان اطرافمان را تحول داده است. با این حال، در حالی که در حیطه‌های هوش مصنوعی عمیق‌تر وارد می‌شویم، شناختن و پرداختن به تأثیرات زیست محیطی آن بسیار اساسی است.
مطالعات اخیر نوری افکنده‌اند بر روی اینکه هوش مصنوعی چگونه بر رأی عمومی در مورد تغییرات آب و هوا تأثیر می‌گذارد. این مطالعات از مدل‌های پیشرفته هوش مصنوعی استفاده می‌کنند که داده‌های رسانه‌های اجتماعی را تجزیه و تحلیل می‌کنند تا ببینند چگونه تعاملات آنلاین شکل انکار تغییرات آب و هوا را تبیین می‌کند. آنها نشان می‌دهند که افرادی که باورهای مشابهی دارند معمولاً در پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی جمع می‌شوند و باورهای پیش‌فرض خود را تقویت می‌کنند. علاوه بر این، مناطقی که نرخ بالایی از انکار تغییرات آب و هوا دارند معمولاً به طور چشمگیری بر فعالیت‌های معدنی از جمله ذغال سنگ و نفت برای تولید انرژی تکیه دارند.
یکی از نگرانی‌های اصلی اطراف هوش مصنوعی مصرف انرژی چشمگیر آن است. نیازهای محاسباتی انبوه مدل‌های بزرگ زبانی و شبکه‌های عصبی مصنوعی، سازه‌های اساسی هوش مصنوعی، به‌طور قابل توجهی به گازهای کربنی مصرفی کمک می‌کنند. علاوه بر این، طبیعت پیچیده به طور اساسی مدل‌های هوش مصنوعی را دشوار می‌کند که اثرات زیست محیطی آنها را پیگیری و کاهش دهند.
با این حال، پژوهشگران به دنبال جایگزین‌های موثر انرژی برای مدل‌های سنتی هوش مصنوعی هستند. شبکه‌های عصبی اوج‌ها (SNNs) الهام گرفته از عملکرد نورون‌های مغز انسان، اتصالات عصبی را به نحوی تکرار می‌کنند که کمترین توان را مصرف می‌کنند. به‌طور اضافی، تکنیک‌های یادگیری مداوم (L2) به مدل‌های هوش مصنوعی اجازه می‌دهند که به صورت ترتیبی یاد بگیرند بدون فراموشی دانش اکتسابی پیشین، که به‌طور موثر فرآیند یادگیری را سهل‌تر می‌کنند و مصرف انرژی را کاهش می‌دهند.
به‌طور اضافی، پیشرفت‌هایی در مدل‌های کوچکتر هوش مصنوعی و محاسبات کوانتوم به دست آمده که اقدامات امیدبخشی برای کاهش نیازهای انرژی تکنولوژی هوش مصنوعی ارائه می‌دهند. توسعه مدل‌های کوچکتر و موثرتر می‌تواند به طور قابل توجهی مصرف انرژی را کاهش دهد، در حالیکه محاسبات کوانتوم توان محاسباتی بی‌نظیری را با مصرف کمترین انرژی فراهم می‌کند.
هرچند هوش مصنوعی بزرگترین توان را برای ارتقای درک ما از تغییرات آب و هوا دارد، اما حیاتی است که به تأثیرات زیست محیطی آن پرداخته شود. تلاش‌ها برای توسعه راهکارهای انرژی‌مؤثر هوش مصنوعی، مانند بهره‌برداری از قابلیت‌های SNNs، پیاده‌سازی تکنیک‌های L2 و بررسی فناوری‌های جدید مانند محاسبات کوانتوم، گام‌های حیاتی به سوی یک آینده پایدار هستند. با تعادل به نوآوری و مسئولیت زیست محیطی، می‌توانیم تضمین کنیم که هوش مصنوعی حمایت‌کننده تلاش‌های مشترک ما برای مبارزه با تغییرات آب و هوا باشد و دنیای بهتری برای نسل‌های آینده ایجاد کند.
The source of the article is from the blog shakirabrasil.info