هوش مصنوعی (AI) به یک بخش جدا نشدنی از زندگی روزمره ما تبدیل شده است و صنایع و بخش‌های مختلف را رویکردی نوین می‌دهد. در حالی که بسیاری از تمرکزها بر رابطه بین انسان و هوش مصنوعی است، اما جنبه‌ای مهم و معتبر که اغلب بی‌توجه است، تأثیر هوش مصنوعی بر رفتار انسانی در برابر یکدیگر است.
هوش مصنوعی سنتی عمدتاً بر رفع چالش‌های فنی، مانند تصویربرداری پزشکی و پردازش داده‌ها تمرکز داشته است. با این حال، نوعی جدید از هوش مصنوعی به وجود آمده است که طراحی شده است تا رفتار انسانی را تقلید کند و در فعالیت‌هایی مانند روان‌درمانی شرکت کند. این فناوری‌های هوش مصنوعی می‌توانند تأثیر عمیقی بر تعاملات انسانی داشته باشند و شیوه واکنش افراد را نسبت به رفتار دیگران تغییر دهند و از آنان بیاموزند.
به عنوان مثال، برخی از کاربران در برخورد با شرکت‌های هوش مصنوعی در برنامه‌های آشنایی، خود را در ارتباط مجازی با همراهان مجهز به هوش مصنوعی بیشتر از قرار گذاشتن با افراد واقعی لذت می‌برند. این تغییر نه تنها دینامیک میزان آشنایی را تغییر می‌دهد، بلکه ارتباطات بین فردی را به طور کلی نیز تغییر می‌دهد.
اگرچه همسان‌سازی بینطوری صحبت کننده‌های چت و سایر هوش مصنوعی “هوشمند” که از مدل‌های زبان بزرگ استفاده می‌کنند، به نظر می‌رسد بیشترین تأثیر را بر رفتار انسانی داشته باشد، حتی مداخلات ساده‌تر هوش مصنوعی می‌توانند تأثیرات فراوانی داشته باشند. آزمایش‌های تحقیقی که شامل یکپارچه‌سازی هوش مصنوعی در دینامیک گروهی بود، نتایج جالبی را نشان داده است.
در یک آزمایش، پژوهشگران ربات‌هایی را که شرکت‌کنندگان باور داشتند انسان هستند به گروه‌های آنلاین اضافه کردند. این ربات‌ها از زمان به زمان تحرکاتی بی‌منطق انجام دادند که تداخل‌های رنگی را با همسایگان فوری زیاد کرد. به طرز معجزه‌آسا، این رفتار اختلال‌آمیز سبب افزایش انعطاف‌پذیری در داخل گروه شد و منجر به حل مسئله نوآورانه و همکاری بیشتر شد.
در مقابل، آزمایش دیگر نشان داد که چگونه ربات‌های هوش مصنوعی ممکن است بر رفتار انسانی تأثیر منفی داشته باشند. با معرفی چند ربات که به صورت “رفتار آزاد” عمل می‌کردند، پژوهشگران تغییری از رفتار همکاری به خودخواهی در داخل گروه مشاهده کردند. این ربات‌ها باعث تبدیل افراد عادی و بخشنده به عاملان خودمحور شدند.
با این حال، تأثیر مثبت هوش مصنوعی بر رفتار انسانی نباید نادیده گرفته شود. ارائه شرکای همکاری‌پذیر هوش مصنوعی منجر به افزایش خیرخواهی و تقویت سطح همکاری شده است.
علاوه بر این، واگذاری تصمیم‌گیری به عوامل هوش مصنوعی می‌تواند تبعات قابل توجهی بر پاسخگویی اخلاقی و تعاملات اخلاقی داشته باشد. مطالعات نشان داده‌اند که افراد در هنگام واگذاری وظایف به عوامل هوش مصنوعی، ممکن است نسبت به رفتار غیراخلاقی مشتاقانه‌تر عمل کنند زیرا می‌توانند بدون پاسخ‌پذیری شخصیتی شخصی فرار مناسبی داشته باشند.
بازهم، در حالی که هوش مصنوعی ادامه می‌یابد و زندگی ما را شکل می‌دهد، ضروری است که به همان اندازه به تأثیر آن بر تعاملات انسانی توجه کنیم. درک دینامیک پیچیده بین هوش مصنوعی و رفتار انسانی به ما اجازه می‌دهد که پتانسیل هوش مصنوعی را بهره‌برداری کنیم در حالی که هر گونه تأثیر منفی آن را کاهش دهیم.
در نتیجه، در حالی که تمرکز بر تعاملات انسان و هوش مصنوعی اهمیت دارد، ما نباید تأثیرات هوش مصنوعی بر رفتار انسانی در برابر یکدیگر را کمتر از حد واقع ببینیم. با تشخیص مشکلات و مزایای محتمل، ما می‌توانیم با تجربه هوش مصنوعی را در جامعه خود بهتر به کار ببریم و اطمینان حاصل کنیم که آینده‌ای را به وجود آوریم که هوش مصنوعی و انسان‌ها به طور سازگار با هم زندگی می‌کنند.
سوالات متداول:
The source of the article is from the blog yanoticias.es