بازیگر مشهور آمیتاب بچچان اخیرا درباره تأثیر پیشرفت های فناوری و هوش مصنوعی (AI) در صنعت فیلم صحبت کرد. در گفت و گویی در جشنواره فیلم سیمبیزیس، بچچان نگرانی خود را درباره عمر کوتاه فناوری و همچنین پیامدهای ممکن AI در صنعت بیان کرد.
بچچان بر تأثیر روز افزون AI در نقشه برداری صورت تأکید کرد و اعلام کرد که می توان کل بدن ها را به صورت دیجیتالی تکثیر کرده و برای استفاده در تمامی نیازها استفاده کرد. او درباره یک استودیو در مومبایی که اخیرا تکنیک نقشه برداری صورت را روی هنکس تام بازیگر هالیوودی نشان داده است اشاره کرد. بچچان تصریح کرد که مالکیت این تکنولوژی اعتراضات هنرمندان را در پی دارد که از استفاده از اشباه بازی کردن بدون رضایت و کنترل خود می ترسند.
او به اعتصاب در حال برگزاری در هالیوود اشاره کرد، جایی که هنرمندان در اعتراض به تولیدکنندگان و کارگردانانی که ادعای مالکیت نسخه های نقشه برداری شده صورتشان را دارند، اعتراض می کنند. بچچان هشدار داد که ممکن است زمانی برسد که نسخه های AI بازیگران به جای خود بازیگران صدا و سیما فراخوانی شوند.
با تمرکز بر مسائل، بچچان انتقادهای مطروح شده به سمت صنعت فیلم را درباره تأثیر آن بر اخلاقیات کشور مورد بحث قرار داد. او برجسته کرد که سینما همواره از جامعه الهام گرفته است و نه اینکه جامعه از سینما الهام بگیرد. او باور خود را به اشتراک گذاشت که داستان ها و فیلم ها از تجارب و مشاهدات زندگی واقعی می آیند که سپس به عنوان الهام برای تلاش های خلاقانه بکار می روند.
با خاطرات پدر خود از شور و اشتیاق برای سینما، بچچان درباره عدالت شعری که در فیلم ها یافت می شود صحبت کرد. او به خاطر آورد که پدرش فیلم های هندی را دوباره و دوباره تماشا می کرد و در ساعت هایی که داستانگویی صورت می گیرد تسلی پیدا می کرد.
در حالی که سینمای منطقه ای، به ویژه فیلم های مالایالم و تامیل، را به خاطر صحت خود مورد ستایش قرار می دهد، بچچان ایده را نپذیرفت که سینمای جنوب از سینمای هندی عبور کند. او اشتباه می کند که هر دو صنعت فیلم ها مشابه هستند و سینمای منطقه ای فقط با روند فرهنگی خود آنها را ارائه می دهد.
در پایان، نظرات آمیتاب بچچان نوری به صنعت فیلم در حال تحول و تأثیر پتانسیل هوش مصنوعی پرتاب کرد. او بر اهمیت حفظ حقوق فردی در مقابل پیشرفت تکنولوژی تأکید کرد، در عین حال به جاذبه بی زمان و درس های اخلاقی موجود در سینما اشاره کرد.
The source of the article is from the blog aovotice.cz