Περίληψη: Η κυκλοφορία της κάρτας γραφικών GeForce GTX 295 από την NVIDIA το 2009 άλλαξε το τοπίο του PC gaming. Πρωτοπορώντας την έννοια του διπλού κατασκευαστή γραφικών (dual-GPU design), η GTX 295 προσέφερε ασύγκριτη ισχύ και απόδοση για την εποχή της, αν και αντιμετώπισε κάποιες προκλήσεις. Ας κάνουμε ένα ταξίδι στο παρελθόν και ας θυμηθούμε αυτήν την επαναστατική κάρτα γραφικών.
Η NVIDIA GeForce GTX 295, εξοπλισμένη με διπλούς κατασκευαστές γραφικών, καμάρωσε με μια προσιτή τιμή 499 δολαρίων, καθιστώντας την προσιτή επιλογή για παθιασμένους gamers που επιθυμούν μια ισχυρή κάρτα γραφικών. Ο GT200 GPU της, που κατασκευάστηκε με τη διαδικασία 55nm, είχε 240 ενοποιημένους επεξεργαστές, παρέχοντας αποτελεσματικά 480 ενοποιημένους επεξεργαστές μέσω του σχεδιασμού με διπλούς κατασκευαστές γραφικών. Αυτό ήταν διπλάσια ισχύς επεξεργασίας από τον προκάτοχό του, τον GeForce GTX 280.
Ενώ ο GTX 280 ήταν μια κάρτα με μονό κατασκευαστή γραφικών με δικά της πλεονεκτήματα, ο GTX 295 πήγε πέρα από τον απλό συνδυασμό δύο GTX 280s. Η NVIDIA παρουσίασε ένα τέρας διπλού κατασκευαστή GT200 GPU μέσα στην GeForce GTX 295, συνδυάζοντας τις προδιαγραφές των κάρτων γραφικών με μονό κατασκευαστή GTX 260 και GTX 280. Ο χρονισμός του GPU μειώθηκε στα 576MHz και η μνήμη μειώθηκε σε 448-bit, με τα δύο αυτά θυσιώματα που έγιναν για να φιλοξενήσουν τον διπλό κατασκευαστή γραφικών.
Η NVIDIA εξόπλισε την GeForce GTX 295 με 1,8GB μνήμης GDDR3, αυξάνοντας την έναντι του 1GB που είχε ο GTX 280. Ο σχεδιασμός της ψύξης ήταν επίσης εντυπωσιακός, χρησιμοποιώντας δύο ξεχωριστά PCBs και έναν μόνο ανεμιστήρα, διατηρώντας έναν συμπαγή διπλό χώρο. Επιπλέον, η κάρτα χρησιμοποιούσε PCIe 2.0 x16, διπλούς συνδέσμους DVI και μία μόνο θύρα HDMI, εξυπηρετώντας τις ανάγκες συνδεσιμότητας της εποχής.
Το επαναστατικό στοιχείο της GeForce GTX 295 ήταν η υποστήριξη SLI, με την εφαρμογή της τεχνικής Alternate Frame Rendering (AFR). Αυτή η τεχνική ανταλλάσσει την απεικόνιση καρέ ανάμεσα στους δύο κατασκευαστές γραφικών, αλλά δεν ήταν χωρίς τα μειονεκτήματά της. Οι χρήστες αντιμετώπιζαν προβλήματα mikro-stuttering και την ανάγκη για τους δύο κατασκευαστές γραφικών να έχουν πρόσβαση σε ίδια δεδομένα, χρησιμοποιώντας μόνο 896MB VRAM ανά PCB αντί για τα συνολικά 1,8GB.
Αυτή η εποχή του PC gaming επέφερε μια σκληρή ανταγωνιστικότητα μεταξύ της NVIDIA και της AMD, με τις δύο εταιρείες να κυκλοφορούν κάρτες γραφικών με διπλούς κατασκευαστές σε διαδικασία 55nm. Το Radeon HD 4780X2 της AMD ήταν ένας ενδιαφέρων ανταγωνιστής. Στη συνέχεια, η NVIDIA απάντησε με την εισαγωγή των καρτών γραφικών GeForce GTX 590 και TITAN Z.
Παρόλο που έχουμε τώρα προηγμένες κάρτες γραφικών όπως η GeForce RTX 4090, πολλοί ενθουσιώδεις χρήστες θυμούνται ακόμα με μεγάλη αγάπη τον ενθουσιασμό και τις δυνατότητες που προσέφεραν οι διπλοί κατασκευαστές γραφικών όπως ο GTX 295. Παρά τις ατέλειές τους, αυτές οι κάρτες γραφικών διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στο να προωθήσουν τα όρια του PC gaming και να κατακτήσουν την φαντασία των ενθουσιασμένων τεχνολογικών λάτρεων σε όλο τον κόσμο.
The source of the article is from the blog elblog.pl