Μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό Nature φωτίζει τα υψηλότερα ποσοστά σκλήρυνσης κατά πολλαπλή σκλήρυνση (ΣΚΠΣ) στη Βορειοδυτική Ευρώπη σε σχέση με άλλες περιοχές. Οι ερευνητές εντόπισαν μία γενετική σύνδεση μεταξύ των αρχαίων λαών Yamnaya και του αυξημένου κινδύνου αυτοάνοσης νόσου στην περιοχή σήμερα. Οι Yamnaya μετανάστευσαν στη Βορειοδυτική Ευρώπη περίπου πριν από 5.000 χρόνια, φέρνοντας μαζί τους τα άρματά τους, τον κτηνοτροφικό τους κτηνοτροφία και τα γενετικά χαρακτηριστικά που πιστεύεται ότι τους προστάτευαν από ασθένειες που μεταφερόταν από αυτά τα ζώα.
Συγκρίνοντας αρχαία δείγματα DNA από δόντια και οστά με δεδομένα από το UK Biobank, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα ίδια γενετικά χαρακτηριστικά που προστάτευαν τους Yamnaya από ασθένειες ζώων έκαναν τον κίνδυνο για ΣΚΠΣ να αυξάνεται καθώς οι υγειονομικές συνθήκες βελτιώνονταν με την πάροδο του χρόνου. Οι Yamnaya ζούσαν σε διαφορετικό περιβάλλον όπου η έκθεση σε παθογόνους μικροοργανισμούς από ζώα ήταν πιο συνηθισμένη. Ωστόσο, καθώς οι ανθρώπινες πληθυσμοί ανέπτυξαν καλύτερες πρακτικές υγιεινής, αυτά τα γενετικά χαρακτηριστικά έγιναν “περιττά για τις ανοσολογικές απαιτήσεις μας.”
Οι ερευνητές πίσω από τη μελέτη υποστηρίζουν ότι η ΣΚΠΣ δεν προκαλείται από μεταλλάξεις, αλλά από φυσιολογικούς γονίδια που στοχεύουν να μας προστατεύσουν από παθογόνους μικροοργανισμούς. Αυτή η νέα κατανόηση σηματοδοτεί ένα σημαντικό άλμα στην κατανόηση της νόσου. Η ΣΚΠΣ είναι δύο φορές πιο συχνή στη Βόρεια Ευρώπη σε σύγκριση με την Νότια Ευρώπη και αυτή η μελέτη προσφέρει πολύτιμες εισηγήσεις για τους συμβάλλοντες παράγοντες.
Οι Yamnaya, γνωστοί ως οι πρώτοι πραγματικοί νομάδες της Ευρώπης, προήλθαν από τις λεπτές του σημερινής Ρωσίας, Ουκρανίας και Καζακστάν. Αντικατέστησαν τις υπάρχουσες γεωργικές κοινότητες και φέρανε μαζί τους τα οικόσιτα ζώα τους, βασιζόμενοι στα άρματα για τη μεταφορά τους. Οι φυσικές κινήσεις και οι αλληλεπιδράσεις με το περιβάλλον δημιούργησαν μία γενετική κληρονομιά που συνεχίζει να επηρεάζει την υγεία του πληθυσμού στη Βορειοδυτική Ευρώπη σήμερα.
Αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν επίσης μία δυνητική προσέγγιση για τη θεραπεία της ΣΚΠΣ. Αντί να καταστέλλεται το ανοσοποιητικό σύστημα, μπορεί να είναι πιο ωφέλιμο να γίνει αναβάθμισή του. Αυτή η κατανόηση ανοίγει τον δρόμο για περαιτέρω έρευνα προς την ανάπτυξη νέων θεραπειών και παρεμβάσεων για άτομα που ζουν με ΣΚΠΣ. Η κατανόηση της γενετικής ιστορίας μας μας επιτρέπει να προσαρμοζόμαστε καλύτερα στο περιβάλλον που έχουμε δημιουργήσει για εμάς ίδιους στη σύγχρονη εποχή.
The source of the article is from the blog klikeri.rs