هر سال، شهر ریمنی میزبان نشستی برای دوستی میان ملت‌ها است که مجموعه‌ای از بحث‌های متنوع در مورد مسائل جهانی را گرد هم می‌آورد. بیست و پنجمین دوره امسال از ۲۰ تا ۲۵ اوت برگزار شد و توجهات را به پرسش اساسی‌ای جلب کرد که عنوان آن بود: “اگر به دنبال اصل نیستیم، پس واقعاً به چه چیزی علاقه‌مندیم؟”
در میان جلسات مختلف در این رویداد، بحثی به‌ویژه جالب در تاریخ ۲۲ اوت برگزار شد که بر موضوع هوش مصنوعی و پیامدهای آن برای آزادی تمرکز داشت. سخنرانان معتبر درباره اینکه آیا هوش مصنوعی به‌عنوان ابزاری مفید عمل می‌کند یا محدودیت‌هایی برای آزادی‌های فردی ایجاد می‌کند، به بحث پرداختند. این جلسه با مهارت توسط پروفسور آندره سیمونچینی که دارای تخصص گسترده‌ای در حقوق اساسی است، مدیریت شد. پنل شامل شخصیت‌های مشهوری از جمله پدر پائولو بنانتی، کارشناس در زمینه اخلاق فناوری، و ماریو راستی، فیزیک‌دان نظری بود.
این بحث‌ها تأثیر هوش مصنوعی بر جامعه و ماهیت بنیادین کرامت انسانی را به‌طور انتقادی بررسی کردند. نکات برجسته شامل نگرانی‌ها درباره پتانسیل هوش مصنوعی برای شکل‌دهی به انتخاب‌های فردی از طریق الگوریتم‌های از پیش تعیین‌شده بود و توجه به مسئولیت‌پذیری توسعه‌دهندگان و سیاستگذاران را جلب کرد.
علاوه بر این، پدر بنانتی بینش‌هایی در مورد مسئولیت‌های اخلاقی مرتبط با پیشرفت‌های هوش مصنوعی ارائه داد و بر این نکته تأکید کرد که فناوری باید خدمت به بشریت کند و ارزش‌های انسانی ضروری مانند همدلی و بخشش را تحت‌الشعاع قرار ندهد.
با ادامه گفت‌وگو در مورد هوش مصنوعی، سؤال بنیادینی مطرح می‌شود: چگونه می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که پیشرفت‌های فناوری با آرمان‌های اخلاقی بشریت هم‌راستا است؟
تلاقی هوش مصنوعی و ارزش‌های انسانی: بینش‌هایی از نشست ریمنی
نشست دوستی میان ملت‌ها در ریمنی که به‌طور سالانه برگزار می‌شود، به‌عنوان یک پلتفرم حیاتی برای بررسی مسائل جهانی مهم عمل می‌کند. بیست و پنجمین دوره امسال، که از ۲۰ تا ۲۵ اوت برگزار شد، بحث‌های مهمی را به‌ویژه درباره موضوع عمیق “اگر به دنبال اصل نیستیم، پس واقعاً به چه چیزی علاقه‌مندیم؟” برانگیخت. گفت‌وگوی مربوط به هوش مصنوعی (AI) به‌عنوان یک بررسی حیاتی از تأثیر آن بر ارزش‌های انسانی برجسته شد.
در تاریخ ۲۲ اوت، جلسه‌ای ویژه حول پیامدهای هوش مصنوعی برای بشریت برگزار شد که شامل بینش‌هایی از کارشناسان در حوزه‌های مختلف بود. به‌ویژه، گفت‌وگو فراتر از صرفاً مفید بودن یا محدودیت‌های هوش مصنوعی بر آزادی‌های فردی گسترش یافت و شامل تأثیرات اجتماعی وسیع‌تری از جمله از دست رفتن شغل، استفاده اخلاقی و تقسیم‌های اجتماعی-اقتصادی تشدید شده توسط پیشرفت‌های فناوری بود.
یکی از پرسش‌های ابتدایی که در این بحث مطرح شد این بود: “چگونه می‌توانیم از تقویت نابرابری‌های موجود توسط هوش مصنوعی جلوگیری کنیم؟” این چالش به‌طور فزاینده‌ای مربوط است زیرا سیستم‌های هوش مصنوعی غالباً تعصبات موجود در داده‌های آموزشی خود را منعکس می‌کنند. همان‌طور که پانلیست ماریو راستی اشاره کرد، فناوری می‌تواند به‌طور ناخواسته کلیشه‌های مضر را تداوم بخشد و این امر نیاز به دقت و توجه بیشتر در فرآیند توسعه آن را مجسم می‌کند.
سؤال مهم دیگری Emerged: “در چه زمینه‌هایی می‌توانیم ارزش‌های انسانی را در طراحی هوش مصنوعی گنجانده کنیم؟” پدر پائولو بنانتی برای ادغام چارچوب‌های اخلاقی در فرآیندهای توسعه هوش مصنوعی استدلال کرد. دیدگاه او بر نیاز به همکاری بین تکنولوژیست‌ها،.ethicists و سیاستگذاران برای تعیین دستورالعمل‌هایی که کرامت و رفاه انسانی را در اولویت قرار دهند، تأکید کرد. این جست‌وجو برای هم‌راستایی میان سیستم‌های هوش مصنوعی و ارزش‌های انسانی بدون چالش نیست، به‌ویژه در متعادل‌سازی سرعت نوآوری با ملاحظات اخلاقی.
چالش‌های کلیدی پیرامون هوش مصنوعی و ارزش‌های انسانی شامل:
1. **تعصب الگوریتمی**: سیستم‌های هوش مصنوعی که بر اساس داده‌های تعصبی آموزش‌دیده‌اند، می‌توانند به نتایج تبعیض‌آمیز منجر شوند. برای مقابله با این موضوع، به روش‌های قوی برای گردآوری داده و نظارت بر الگوریتم‌ها نیاز است.
2. **نگرانی‌های حریم خصوصی**: شیوه‌های گسترده جمع‌آوری داده که برای پیشرفت هوش مصنوعی ضروری است، خطراتی برای حریم خصوصی فردی به‌همراه دارد. بحث‌ها در حول مالکیت داده و مقررات حفاظت به‌طور فزاینده‌ای مهم شده‌اند.
3. **مسئولیت‌پذیری و مسئولیت**: با انجام کارهایی که به‌طور سنتی توسط انسان‌ها انجام می‌شدند، بحث‌ها در مورد مسئولیت در فرآیندهای تصمیم‌گیری ضروری می‌شود. چه کسی مسئول است وقتی هوش مصنوعی اشتباهی مرتکب می‌شود؟
مزایای ادغام هوش مصنوعی در جامعه شامل افزایش کارایی، قابلیت‌های تصمیم‌گیری بهبود یافته و پتانسیل حل مشکلات پیچیده از طریق تجزیه‌وتحلیل داده‌ها هستند. با این حال، این مزایا با معایب قابل توجهی مانند معضلات اخلاقی، از دست دادن احتمالی شغل به‌دلیل خودکارسازی و خطر ایجاد جامعه‌ای مبتنی بر الگوریتم که ویژگی‌های انسانی ضروری مانند همدلی را نادیده می‌گیرد، همراه است.
در حالی که نشست ریمنی به بررسی این تلاقی‌ها ادامه می‌دهد، گفت‌وگوی مداوم درباره توسعه فناوری‌های هوش مصنوعی که واقعاً به بشریت خدمت می‌کنند، تشویق می‌کند. این رویداد یادآوری می‌شود که در حالی که پیشرفت‌های فناوری را دنبال می‌کنیم، جامعه نباید ارزش‌های بنیادین خود را فراموش کند.
برای کسانی که علاقه‌مندند بیشتر در مورد پیامدهای هوش مصنوعی بر جامعه و ارزش‌های انسانی اطلاعات کسب کنند، منابع اضافی را می‌توانید در لینک زیر پیدا کنید: نشست ریمنی.
The source of the article is from the blog papodemusica.com