مثال‌های اخیر تأیید می‌کنند که یک روند رو به رشد در استفاده از هوش مصنوعی (AI) در انتشارات علمی وجود دارد که بر کیفیت آنها تأثیر می‌گذارد. در حالی که ابزارهایی مانند ChatGPT برای ایجاد و ترجمه محتوا مفید هستند، عودت اخیر نور روی شیوه‌های نادرستی که به کار گرفته می‌شود گذاشته است.
یکی از موارد شامل تصویری از یک موش با اعضای تولیدی بزرگ، که منجر به لغو یک مطالعه منتشر شده توسط یک ناشر علمی معروف شد. یک مطالعه دیگر به دلیل تصویری از تعداد غیر واقعی استخوان‌ها در پاي انسانی مورد توقف قرار گرفت.
علاوه بر اشکالات نقاشی، ظهور ChatGPT، یک ابزار مبتنی بر هوش مصنوعی برای گفتگو، بخش را متشكّل می‌كند. یک مطالعه از Elsevier که ChatGPT را در بر گرفته بود ویرال شد و قابلیت ابزار را نشان می‌داد.
کارشناسان چالش‌های تشخیص محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی را به خوبی تأیید کرده‌اند، با انتظار تنوع مقالات تولید شده توسط هوش مصنوعی به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یابد. نگرانی‌ها همراه با شیوه‌های فریبنده شامل کردن تقلب و مقالات جعلی رو به افزایش هستند. میکروبیولوژیست الیزابت بیك هشدار می‌دهد که به افزایش “آسیاب مقالات” تحت تأثیر هوش مصنوعی، كه موجب انتشارات ضعیف و جامعه‌ای می‌شود.
هوش مصنوعی فشار بی‌وقفه‌ای برای مقالات ایجاد می‌كند و محیطی فشارکش برای دانشگاه‌ها تولید می‌كند. تأمین‌های ضد شیوه‌های تقلبی بسیار ناکافی بوده است و ناشران برای مقابله با سوءاستفاده از خدمات تشخیصی مبتنی بر ابزارهای هوش مصنوعی می‌پردازند.
با وجود تلاش‌ها برای مقابله با عطله‌های مربوط به هوش مصنوعی، یک حادثه اخیر نشان داد که یک نسخه تولید شده توسط هوش مصنوعی از اثر یك پژوهشگر در یك ژورنال معتبر منتشر شده بود. این حادثه بیان‌دهنده مبارزه مداوم برای حفظ تمامیت انتشارات در برابر فناوری‌های هوش مصنوعی در حال تورم است.
تأثیر هوش مصنوعی بر انتشارات علمی: برزش نگرانی‌ها و راه‌حل‌ها
در منظر منتشرات علمی، یکپارچگی هوش مصنوعی (AI) ادامه می‌یابد و هم‌خوشی و هم‌ترس بذر می‌کارد. اگرچه استفاده از ابزارهایی مانند ChatGPT و سایر فناوری‌های AI عصری جدید از كارآگاهی و نوآوری را به همراه داشته است، اما نگرانی‌های عمیقی را مطرح کرده است که نیاز به بررسی دقیق دارند.
سوالات مهم:
1. چگونه جامعه علمی می‌تواند بین محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی و كار انسانی تمیز به وضوح تفكیك كند؟
2. چه اقداماتی برای جلوگیری از انتشار شیوه‌های تقلبی كه به وسیله هوش مصنوعی در انتشارات علمی انجام می‌شوند، وجود دارد؟
3. چگونه سرویس‌های تشخیصی مبتنی بر هوش مصنوعی نسبت به روش‌های سنتی بازبینی محتوا، در اثربخشی خود عمل می‌كنند؟
چالش‌ها و اختلافات اصلی:
یك چالش فوری كه از اجرای هوش مصنوعی به وجود می‌آید، دشواری در رسیدن به طور دقیق به تمیز كردن محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی از كارآموزگار محتوای ایجاد شده توسط انسان است. این ابهام در خطوط، مواردی بنیادی را نگارش می‌دهد که نشانگر شفافیت و سالمت انتشارات علمی است، كه توسط موارد جدیدی از شیوه‌های تقلبی که از طریق شكاف‌ها رخ می‌دهد تحت تأكید قرار می‌گیرد.
یك اختلاف دیگر در پدید آمدن “آسیاب مقالات”، تحریك شده توسط توانایی‌های هوش مصنوعی است، كه مقدار زیادی محتوای كیفیت پایین را پخ ریز می‌كند. این پدیده نه تنها از كیفیت ادبیات علمی بی‌رنج می‌آورد بلكه همچنین برهم زنی اخلاقی را شامل می‌شود كه نیاز به تأمین تضامین قدرتمند علیه سواستفاده دارد.
مزایا و معایب:
یكپارچگی AI در انتشارات علمی مزایای قابل توجهی ارائه می‌دهد، شامل تسریع در ایجاد محتوا، دقت بهبود یافته در تجزیه و تحلیل داده‌ها و دسترسی به اطلاعات بهتر. فناوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی همچنین دارای قابلیت انقلابی در فرایند بازبینی همتا و سرراست کردن روش‌های کار تحصیلی هستند.
با این حال، این مزایا همراه با معایبی از جمله حساسیت به جریان، بقایایِ شیوه‌های تقلبی، و فرسایش تمامیت انتشارات آمدند. همانطور که هوش مصنوعی به نقطه کمال خود می‌رسد، جامعه علمی باید با کشف تعادل حساس بین بهره‌وری از قابلیت‌های آن و کم کردن خطرات هم‌زمان نهادینه شود.
برای بررسی عمیق‌تر منظر تحولی هوشمندانه از AI در انتشارات علمی، خوانندگان می‌‌توانند از طریق مقالات با اعتبار مانند Nature و Science، که نشریه بحث و تحقیقات مستمر خود در زمینه این تلاقی بی‌زمان و بحرانی فناوری و دانشگاه را منتقل می‌كند، به شناخته‌های آنها دست یابند.
The source of the article is from the blog scimag.news