در یک کشف جذاب، پژوهشگران یک کهکشان از ابتدای جهان که نظریه‌های موجود درباره تکامل کیهان را چالش می‌دهد، شناسایی کرده‌اند. این کهکشان به نام J1120+0641 شناخته می‌شود و یک سیاهچاله فوق‌ناسلامتی عظیم در مرکز خود دارد که با وزن میلیارد برابر جرم خورشید در مراحل جوانی جهان، دانشمندان را با تعجب روبرو می‌کند.
بررسی‌های اخیر به منظور درک مکانیسم‌های تغذیه این سیاهچاله باستان نتایج غیرمنتظره‌ای را به همراه آورده‌است که به نشان وجود یک خلأ در دانش اخترفیزیکی شکل‌گیری کهکشان اشاره دارد. اگرچه این اکاذیب ممکن است گیج‌کننده به نظر برسد، اما راه‌های جدید برای اکتشاف و توسعه درک علمی اکنون باز می‌شود.
رشد سریع سیاهچاله‌های فوق‌ناسلامتی در اولین میلیارد سال جهان چالش زیادی را برای اخترشناسان ایجاد کرده است. مخالف با فرض‌های قبلی، مشاهدات نشان می‌دهد که این سیاهچاله‌ها با سرعت‌هیچ‌سابقه‌ای اندازه‌های عظیمی یافتند، با مدل‌های معمول رشد تدریجی در کنار کهکشان‌ها متضاد است.
این پدیده غیرمنتظره نظریه‌ای را چالش می‌دهد که سیاهچاله‌ها همراه با کهکشان‌ها تکامل می‌کنند و نوری بر روی پیچینگ پیچینگ جدیدی از تاریخ کیهانی اولیه فراهم می‌کند. محدودیت‌های اعمال شده توسط روشنایی هسته‌های کهکشان‌های فعال، مانند کویزار، بر روی نرخ افزایش سیاهچاله یک لایه اضافی از پیچیدگی به حل رمز اولین سال‌های جهان اضافه می‌کند.
زمانیکه دانشمندان با چالش این امر که چگونه سیاهچاله‌ها در یک مدت نسبتاً کوتاه چنین اندازه‌های مهیبی را به دست آورده‌اند، فناوری‌های جدیدی مانند دوربین فضایی جیمز وب، ابزار میان‌موج میری، تصورات بی‌سابقه‌ای را ارائه می‌دهند. با مطالعه طیف‌های کویزارهای باستانی، پژوهشگران امیدوارند که تفهیمی جامع از رشد سیاهچاله‌های اولیه و تبعات آن برای اکولوژی کهکشانی بدست آورند.
از طریق مشاهدات دقیق و ابزارهای پیشرفته، اخترشناسان هدفمند شده‌اند که نقش دینامیک پودر و گاز در ایجاد منظره کیهانی و رمزگشایی اسرار سیاهچاله‌های اولیه جهان را پیدا کنند.
[وارس] از دانسته ها دا تو زمینه کهکشان‌های جوان
با پیشبرد عمیق تر در رموز کردارهای کهکشان‌های جوان، حقایق جذاب مداوم ظاهر می‌شود و بازتابی درباره پیچیدگی تکامل کیهان بر روشنی می‌یابد. یکی از سوالات مهمی که در این تعقیب به وجود می‌آید این است: نقش ماده تاریک در شکل‌گیری اولیه جهان و تأثیر بر تشکیل کهکشان‌ها چیست؟
مطالعات نشان داده‌اند که ماده تاریک، یک ماده پنهان که بیشترین بخشی از جرم کیهان را تشکیل می‌دهد، جذب گرانشی را ایجاد کرده که می‌تواند بر توزیع و رفتار کهکشان‌ها تأثیر بگذارد. درک از اینکه ماده تاریک چگونه با ماده باریونی ارتباط برقرار می‌کند، چالش اساسی برای اخترشناسانی است که به دنبال پایاپای کردن رویه اسرارآمیز کهکشان‌های جوان هستند.
یک سوال فوری دیگری که دانشمندان روبرو هستند این است: چه مکانیسم‌هایی باعث ایجاد ستاره‌هایی سریع در نقاط اولیه‌ای کهکشانی شده‌اند؟ ظهور خوشخواهانه خوشوقت شده اقلیم‌هایی کهکشان‌های جوان یک پازل مبنی بر شرایطی که فرآیندهای تحت تشویش ستاره شناخته شده و تحول بعدی این پرورشگاه‌های ستاره‌ای را چگونه ممکن کرده است.
یک اختلاف اصلی حول مطالعه کهکشان‌های جوان به این امر مربوط است که چگونه تعامل بین ادغام‌های کهکشانی و رویدادهای شعله‌های ستاره‌ای شکل می‌گیرد. در حالی که برخی از تحقیقات‌گران پیشنهاد می‌دهند که برخوردها و ادغام‌های کهکشانی منجر به شعله‌های تولید ستاره در جهان اولیه شدند، دیگران مکانیسم‌های جایگزینی را تصور می‌کنند که ممکن است کمک به الگو‌های فعالیت ستاره‌ای شده باشد.
ارزش‌های بررسی کهکشان‌های جوان شامل امکان به دست آوردن نکات اصلی پیرامون اصول کیهان و تعقیب مسیرهای تکاملی اجرام هستی بر میلیاردها سال است. با مطالعه امضای‌های طیفی کهکشان‌های جوان و تجزیه و تحلیل ترکیب‌های شیمیایی آن‌ها، اخترشناسان می‌توانند تصاویر پیچیده تکامل کیهان و نیروهایی که جهان را در آن امروز زندگی می‌کنیم، را به هم بچینند.
هرچند، یک معایب معتبر در محدودیت‌های داده‌های مشاهده‌ای از کهکشان‌های باستانی وجود دارد؛ زیرا فواصل و مقیاس زمانی وسیع تاجگر و شرکت راه نمی‌آوردند. به دست آوردن اندازه‌گیری دقیق و داده‌های قابل اطمینان از کهکشان‌های جوان چالش قابل‌توجهی را مطرح می‌کند و نیاز به تکنیک‌های نوآورانه و ابزارهای پیشرفته برای غلبه بر موانع ناشی از فواصل کیهانی و شاخص‌های کیهانی دارد.
برای بررسی‌های بیشتر در حوزه جذاب کهکشان‌های جوان و تاریخ اسرارآمیز آن‌ها، به دامین اصلی دوربین فضایی هابل در تلسکوپ فضایی هابل NASA برای تصاویر جذاب و کشف‌های نوین در حوزه فیزیک فلکی مراجعه کنید.
[جر؎]https://www.youtube.com/embed/job1LqcUPRA[/embed]