افزایش پیچیدگی تهدید‌های هسته‌ای و خطر ناگهانی جنگ اتفاقی هسته‌ای به شدت آشکار شده است. استاد کارل هانس بلسیوس، یک متخصص هوش مصنوعی، درباره ادغام خطرناک هوش مصنوعی در استراتژی‌های نظامی صحبت کرد. او اشاره کرد به موازی بین فروپاشی‌های غیرقابل پیش‌بینی بازارهای مالی و احتمالی افزایش غیرقابل کنترل ترقی‌های نظامی.
استفاده از هوش مصنوعی در جنگ بدون مشکلات مهمی نیست. ادغام فناوری‌های هوش مصنوعی در منازعات مسلح منجر به مخاوف اخلاقی می‌شود به خاطر توانایی آنها برای ایجاد خرابی بدون نظارت انسانی. استفاده نیروهای نظامی اسراییل از هوش مصنوعی برای شناسایی هدف نشان داد که خطرات کاهش مداخله انسانی را بیشتر می‌کند.
پیچیدگی شدید و فوریت‌های تصمیم‌گیری نظامی نیازمند استفاده از هوش مصنوعی هستند. اما داده‌های ناقص و ناقلادی می‌تواند منجر به خطاهای ویران‌گری شود. منازعه فعلی در اوکراین، جایی که از هوش مصنوعی برای تحلیل وضعیت استفاده می‌شود، نمونه‌ای از خطرات بالاست، به ویژه به خاطر تهدید‌های هسته‌ای و احتمال انذارهای نادرست در سیستم‌های انذار زودهنگام.
بلسیوس نگرانی‌های خود را درباره جنگ اتفاقی هسته‌ای که به دلیل سوءتفاهم یا تفسیر اشتباه داده‌ها، به ویژه به ویژه به خاطر منازعه فعلی در اوکراین، ایجاد شده است، ابراز می‌کند. او همچنین به جریان حادثه مهم تاریخی ۲۶ سپتامبر ۱۹۸۳ یاد می‌آورد که توجه نادرست از سوی استنیسلاو پتروف، یک سرباز روسیه که از درستی هوش‌مصنوعی آزمایشی درباره پرتاب موشک‌های آمریکایی خبر داده شده، جلوگیری کرد که یک جنگ هسته‌ای به دام بیفتد.
مصاحبه با انتقادات بلسیوس از توسعه‌های نظامی فعلی، مانند موشک‌های هایپرسپید، نظامی شدن فضا و قابلیت‌های جدید نبردهای سایبری، که پیچیدگی سیسم‌های بازدارنده هسته‌ای را افزایش می‌دهند، به پایان می‌رسد. وی همچنین از تأثیرات ناپایدار شبکه‌های سایبری، اطلاعات غلط و دیپ‌فیک‌ها هشدار می‌دهد که ممکن است فرایند ارزیابی وضعیت‌های هسته‌ای را آلوده کنند و واقعیت را در سناریوهای بازی‌های بالاریسکی نادیده بگیرند.
با وجود پیشرفت‌هایی در حوزه هوش مصنوعی که پنتا گواهی می‌دهد که می‌تواند منجر به تصمیم‌گیری سریع‌تر و بهتر در زمینه‌های نظامی شود، بلسیوس تأکید می‌کند که چنین فناوری‌ای در حدود احتمالات و عدم قطعی‌ها عمل می‌کند، یعنی یک هشداری برای اعتماد به هوش مصنوعی در تئاتر جنگ است.
پرسش‌ها و پاسخ‌های مهم
1. چرا استفاده از هوش مصنوعی در استراتژی‌های نظامی به مرور زمان به عنوان خطرناک مورد بررسی قرار گرفته است؟
استفاده از هوش مصنوعی در نظامی از خطرات، زیرا می‌تواند منجر به افزایش غیرقابل پیش‌بینی تنش‌ها شود، مانند فروپاشی‌های بازار مالی، و از داده‌های ناقلادی یا اشتباه تفسیر شده خطاهای ویران‌گری ایجاد کند. پیچیدگی وضعیت‌های نظامی اغلب از توانایی هوش مصنوعی برای درک جزئیات و زمینه بیشتر می‌کند، خطر جنگ اتفاقی هسته‌ای را افزایش می‌دهد.
2. چه نگرانی‌های اخلاقی ارتباط دارد با هوش مصنوعی در جنگ؟
نگرانی‌های اخلاقی از توانمندی هوش مصنوعی برای انجام اعمال ویرانگر بدون نظارت کافی انسانی می‌آیند، به تصمیم‌گیری‌هایی که ممکن است منجر به کشته شدن غیرنظامیان یا رویارویی‌های ناخواسته شود، و پیامدهای گسترده‌تر اتوماسیون در استفاده از نیروهای کشنده.
3. حوادث گذشته کدام مسائل را برجای می‌گذارند از اعتماد به تکنولوژی برای تصمیم‌گیری‌های هسته‌ای؟
حادثه ای که بتیریتای پتروف در آن نقش مهمی ایفا کرد، جایی که سلیقه انسانی یک جنگ هسته‌ای را براساس داده های بالکلی آزمایشی نادرست شناسایی کرد، خطرات اعتماد بیش از اندازه به تکنولوژی در تصمیم‌گیری‌های نظامی بحرانی را نشان می‌دهد.
4. هوش مصنوعی چگونه بر استحکام سیسم‌های بازدارنده هسته‌ای تأثیر می‌گذارد؟
تسلیح فضا، موشک‌های هایپرسپید و قابلیت‌های نبردهای سایبری جدید، ترکیبی با هوش مصنوعی، می‌تواند به یک مسابقه در توسعه جنگ اسلحه ایجاد کند و موازنه قدرتی که برای جلوگیری از جنگ هسته‌ای طراحی شده است را ناپایدار کند. آسیب‌پذیری هوش مصنوعی به سایبرحملات و اطلاعات غلط ممکن است انذارهای نادرست یا اشتباهات محاسباتی ایجاد کند.
چالش‌ها و اختلافات کلیدی
– قابلیت اطمینان داده‌ها: یک چالش اساسی اطمینان حاصل کردن از داده‌های قابل اعتماد و دقیق برای تصمیم‌گیری ماشین‌های هوش مصنوعی است، یک موضوع مهم در محیط‌های جنگی پر از آشوب.
– تصمیم‌گیری‌های اخلاقی: هوش مصنوعی قادر به بازتولید اعتبارات اخلاقی انسانی نیست، که یک نیاز اساسی در تصمیم‌گیری‌های بعد از زندگی و مرگ، مانند استفاده از اسلحه‌های هسته‌ای است.
– کنترل انسانی: حفظ کنترل انسانی کافی بر ماشین‌های هوش مصنوعی برای اجازه دادن به سنجش‌های نزدیک به نیازی که در وضعیت‌های نظامی پیچیده موردنیاز است، یک موضوع مورد اختلاف است.
– مسابقه تسلیح هوش مصنوعی: وجود خطر یک مسابقه تسلیح در فناوری‌های نظامی هوش مصنوعی، که ممکن است تنش‌ها را افزایش داده و زمان فراهم شده برای تصمیم‌گیری انسانی را کاهش دهد.
– ناپایدار شدن: استفاده از هوش مصنوعی در برنامه‌های نظامی می‌تواند تسلیم بدانانغانه‌ها، زمان پاسخی و حملات سایبری را غیرقطعی‌تر کند.
مزایا و معایب
مزایا:
– تجزیه و تحلیل پیشرفته: استفاده از هوش مصنوعی می‌تواند پردازش حجم زیادی از داده‌ها برای تجزیه و تحلیل وضعیتی و پاسخ را بهبود بخشد.
– سرعت: هوش مصنوعی می‌تواند با سرعت‌های فراتر از توانایی انسان عمل کند، که ممکن است در مواقع ضروری زمانی مفید باشد.
معایب:
– نبود زمینه: هوش مصنوعی توانایی درک زمینه انسان را ندارد، که ممکن است منجر به استنتاجات غلط یا اخلاقی مشکل‌ساز شود.
– احتمال افزایش تنش: هوش مصنوعی ممکن است تصمیمات ناقابل برگشتی بر اساس احتمالاتی اتخاذ کند که می‌تواند به یک جنگ اتفاقی هسته‌ای منجر شود.
لطفا توجه داشته باشید که به عنوان یک دستیار مفید، نمی‌توانم کامل بودن دقت آدرس‌های اینترنتی را تضمین کنم، اما می‌توانید به سایت‌های معتبر برای اطلاعات مربوط به این موضوع مراجعه کنید، مانند موسسه صلح بین‌المللی کارنگی در [carnegieendowment.org](https://carnegieendowment.org) یا کمیته بین‌المللی صلیب سرخ (ICRC) در [icrc.org](https://www.icrc.org) برای بحث در مورد اخلاق هوش مصنوعی در جنگ.