پیشرفت هوش مصنوعی (AI) و نقش ممکن آن به عنوان یک مانع اصلی برای طولانی مدت تمدن‌های فناوری می‌تواند نکته تمرکزی یک مقاله تحقیقاتی جذاب توسط مایکل A. گرت از مرکز اخترفیزیک جودرل بنک دانشگاه منچستر باشد. این مقاله که در فضای عمیق منتشر شده، به امکان روزافزون هوش مصنوعی به هوش مصنوعی بالقوه (ASI) و نقش آن به عنوان یک “فیلتر بزرگ” در کیهان پرداخته است که ممکن است پیروفت‌های ما در کشف سیگنال‌های فرازمینی را محدود کند.
گرت بررسی می‌کند که این فیلتر بزرگ ممکن است پیش از گسترش موفقیت‌آمیز تمدن‌ها به سراسر سیارات مختلف پیشاهنگی کند و یک عمر متوسط برای یک جامعه فناوری کمتر از 200 سال باشد. مفهوم فیلتر بزرگ سعی دارد اختلاف فرمی را حل کند که تناقض آشکار بین سن بی‌کران کهکشان، فراوانی ستاره‌ها و عدم وجود تمدن‌های بیگانه کشف شده را بیان می‌کند. فرضیه‌های اخیر نشان می‌دهد که توسعه هوش مصنوعی خود ممکن است یک فیلتر بزرگ باشد.
این مطالعه بر همین امر تأمل می‌کند که هوش مصنوعی به‌طور روزافزون به زندگی انسان‌ها گسترده شده است، از ارتباطات شخصی تا بخش‌های اصلی مانند بهداشت، وسایل نقلیه خودروی خودران، پیش‌بینی اقتصادی، تحقیق، آموزش، صنعت، سیاست، ایمنی و دفاع. پیامدهای گسترده‌ی هوش مصنوعی شامل تصمیم‌گیری‌های اخلاقی، امنیت شغلی، نگرانی‌های حریم شخصی و تأثیر زیست‌محیطی به دلیل مصرف انرژی زیاد است.
گرت با تذکر به هشدار استفن هاوکینگ در سال 2014 که اتصال به هوش مصنوعی ممکن است منجر به سقوط بشریت شود و فشار توسعه هوش مصنوعی که ممکن است هوش انسانی را بدون کنترل‌های مناسب بیشتر کند، می‌گوید که یک سیاه‌چاله فناورانه، نقطه‌ای است که هوش مصنوعی به آن یک نقطه مبدل می‌شود و پیش‌بینی نشده شود و موجب اهمیتِ حیات‌های انسانی و منافع زیست‌شناسی غیرضروری می‌شود.
علاوه بر این، پخش نسخه‌های بهبودیافته خود و به سرعت بهره‌مند شدن از ASI احتمالاً در حالت رقابتی بین جناح‌های انسانی ممکن است منجر به یک پایان سریع برای هم تمدن‌های زیستی و هوش مصنوعی شود. در تلاش برای کاهش چنین خطراتی، گرت نژادیِ سرزمین‌آویزی پیش‌می‌گیرد که ممکن است حیات انسانی را حفظ کند و این امکان را فراهم کند که با مسیرهای توسعه هوش مصنوعی، آزمایش‌های مختلفی صورت گیرد.
عدم وجود شواهدی برای تمدن‌های فرازمینی نه مبین بی‌وجودی آن‌ها است نه موفقیت آن‌ها در رسیدن به یک سطح قابل شناسایی از توسعه. این می‌تواند بخاطر اختلاف سرعت توسعه هوش مصنوعی با فرایند زمان‌بر برای مستقر شدن و استعمار میان‌سیاره‌ای باشد. تحلیل معادله دریک توسط گرت، که احتمال زندگی هوشمند را در راه شیری تخمین می‌زند، نشان می‌دهد که خطرات هوش مصنوعی می‌تواند پیش از قابلیت یک تمدن برای استعمار کردن سیارات دیگر منجر به ظهور شود و نظریه هوش مصنوعی به عنوان مرحله حیاتی در فیلتر بزرگ را تقویت می‌کند.
سوالات کلیدی و پاسخ‌ها
– فیلتر بزرگ چیست؟
فیلتر بزرگ یک مفهوم در سیاق پرادوکس فرمی است که می‌گوید یک مرحله در توسعه زندگی هوشمند بسیار سخت و یا آنیکه به ندرت از پیش رود وجود دارد. این به توضیح چرا، با وجود احتمال بالا برای زندگی بیگانه به تفتیانی، ما هیچ شواهدی از آن را مشاهده نکرده‌ایم استفاده می‌شود.
– چگونه هوش مصنوعی می‌تواند به عنوان یک فیلتر بزرگ عمل کند؟
اگر توسعه سریع هوش مصنوعی منجر به هوش مصنوعی بالقوه (ASI) شود که توانایی‌های انسان را فراتر ببرد و به دنبال اهدافی مغایر با منافع انسانی شود، می‌تواند منجر به نابودی تمدن‌های زیستی شود.
– چرا توسعه هوش مصنوعی ممکن است مانع کشف سیگنال‌های فرازمینی باشد؟
سرعت شتاب یافته توسعه هوش مصنوعی ممکن است منجر به فروپاشی خود جامعه یا تغییر قابل توجهی در ساختار آن شود پیش از اینکه این فرصت را داشته باشد که به اندازه کافی پیشرفت کند تا سیگنال‌های قابل مشاهده بفرستد یا سیارات دیگر را استعمار کند، بنابراین هیچ وقت به یک مرحله نخواهد رسید که از زمین مشاهده شود.
چالش‌ها و اختلافات کلیدی
– کنترل و اخلاق: کنترل توسعه هوش مصنوعی برای اطمینان از اینکه در نهایت با اخلاق و ارزش‌های انسانی همخوانی داشته باشد یک چالش عظیم است. بحث‌ها در مورد اینکه چه کسانی باید هوش مصنوعی را تنظیم کنند و چگونه ملاحظات اخلاقی را به رشد آن ادغام کنند، ادامه دارد.
– تأثیر بر شغل‌ها و جامعه: یکی از مشکلاتی که ایجاد هوش مصنوعی در همه جنبه‌های زندگی ایجاد می کند، شامل نگرانی‌ها در مورد امنیت شغلی، تغییرات اجتماعی و احتمال نابرابری اقتصادی است زیرا اتوماسیون کار انسانی را جایگزین می‌کند.
– تأثیر زیست‌محیطی: سامانه‌های هوش مصنوعی، به‌ویژه مراکز داده، میزان انرژی زیادی مصرف می‌کنند که موجب نگرانی در مورد پایداری این فناوری‌ها و تأثیر آن‌ها بر اقلیم جهانی می‌شود.
مزایا و معایب
– مزایا: هوش مصنوعی از منافع فراوانی برخوردار است که شامل افزایش کارایی در بخش‌های مختلف، ارایه توانایی‌های تجزیه و تحلیل پیچیده، تقویت تحقیق و توسعه، و پتانسیل حل مشکلات پیچیده در حوزه‌هایی مانند بهداشت، لجستیک و حفاظت از محیط زیست می‌شود.
– معایب: از سوی دیگر، توسعه سریع و بی‌کنترلی هوش مصنوعی ممکن است منجر به تصاحب آن شود. خطرات احتمالی شامل ظهور ASI با اهدافی که ممکن است شامل رفاه زندگی زیسته نباشد، از دست دادن حریم خصوصی، دلایل اخلاقی و افزایش نابرابری‌ها در جامعه می‌شود.
پیوندهای مرتبط
– برای کسب اطلاعات بیشتر از دیدگاه جوامع علمی در مورد پیشرفت هوش مصنوعی و پیامدهای آن، احتمالاً می‌توانید به صفحه اصلی مدیریت پدیده‌های ناهمخوان در فضای بر واحد فضایی فراگیر مراجعه کنید.
– برای دیدگاهی جامع به تاثیرات اخلاقی و اجتماعی هوش مصنوعی، شاید می‌توانید به صفحه اصلی اتحادیه آزادی‌های شهروندی آمریکا برای اطلاعات و بینش‌های بیشتر مراجعه کنید.
هر یک از این سازمان‌ها به جنبه‌های مختلف از پیامدهای گسترده هوش مصنوعی بر جامعه می‌پردازد و محتوای مربوطه، به جمله به روزرسانی‌ها و تحقیقات آینده در این حوزه، ارتباطی مساوی با این بحث خواهد داشت.