همانطور که هوش مصنوعی (AI) ادامه می‌یابد، گفتگو در مورد یک چارچوب اخلاقی برای یکپارچه سازی سیستم‌های هوش مصنوعی فوریت دریافت می‌کند. برخلاف هوش انسانی که در زمینه تعلیم اخلاقی و جزویات اخلاقی تکامل می‌یابد، سیستم‌های هوش مصنوعی ابتدا بر تحلیل داده‌ها عاری از تمییز اخلاقی عمل می‌کنند. به همین دلیل، حفظ این سیستم‌ها با دستورالعمل‌های اخلاقی اجتناب‌ناپذیر است.
چالش‌های مداوم در اخلاق هوش مصنوعی ناشی از ناشناختگی‌های موجود در سیستم‌هاست. اعمال انسان تحت تأثیر درس‌های تمام عمر در اخلاق و اصول انسانی، که به صورت ژرف در فرهنگ‌ها و سیستم‌های حقوقی جاری است، تحت تأثیر قرار می‌گیرد. در مقابل، هوش مصنوعی یک صفحهٔ خالی است؛ تنها داده‌ها و ارتباط آماری را می‌فهمد و این امر موجب حتی امکان وقوع مشکلاتی مانند سوگیری و اشتباهات اخلاقی در خروجی‌های آن می‌شود. داده‌های تاریخی ممکن است منجر به خروجی‌های گمراه‌کننده شود که ممکن است منجر به تبعیض در طیف‌های مختلف شود.
خطرات اخلاقی هوش مصنوعی ناهماهنگ بوده از زمان ابزارهای تولید تصویر، که تلاش‌ها برای گنجاندن تنوع، به تصویرهای تاریخی نامتناسب و گاهی اوقات بیش از حد خنده‌دار منجر شد. این مشکلات نشان می‌دهند که حتی کسب‌وکارهای هوش مصنوعی عظیم مشکل دارند بهمخوانی خروجی‌های خود با اصول صوتی اخلاقی. به دلیل پیچیدگی و حجم داده‌های استفاده‌شده در آموزش این سیستم‌ها، یک نبرد دائم برای همخوانی عملیات هوش مصنوعی با معیارهای اخلاقی وجود دارد.
تضمین تکامل مسئولانهٔ هوش مصنوعی بسیار حیاتی است زمانی که در حال پیشروی در جهت توسعه سیستم‌های پیشرفته‌تری مانند هوش مصنوعی عمومی (AGI) هستیم، که به دنبال مطابقت با توانایی‌های شناختی انسان اسمیت. اثربخشی عمده در فرایندهای تصمیم‌گیری سیاسی و اجتماعی، مسئولیت‌پذیری برای تعیین اصول اخلاقی برای سیستم‌های هوش مصنوعی از زمان ابتدایی بسیار حیاتی است.
مختلف سازمان‌ها مانند یونسکو از توسعه اخلاقی در هوش مصنوعی حمایت می‌نماید تا از مزایای عملیات بر انسان، جوامع و محیط زندگی حفظ کند و در عین حال از تضررها جلوگیری کند. اگرچه این رهنمودها یک گام بزرگ در مسیر هوش مصنوعی اخلاقی است، اجرای آن‌ها مسئله‌ای پیچیده است که توسعه‌دهندگان با اعمال محدودیت‌ها و فیلترها برای هدایت تصمیم‌گیری‌های هوش مصنوعی دستخوش آن هستند. این تدابیر، با وجود آنکه به طور کامل از “وجدان” هوش مصنوعی بدست نیامده، به کمک برای هدایت تکنولوژی به مخالفت با اصول احترام، حریم خصوصی و ایمنی می‌آیند.
در حرکت به جلو، هوش مصنوعی در حدود اخلاقی اولویت خواهد بود زیرا توسعه‌دهندگان و نهادهای نظارتی به همکاری برای پیچیدگی نخ پر کننده میان حکومت مؤثر و نوآوری در نظام صنعتی می‌پردازند و تضمین می‌کنند که برجسته شدن هوش مصنوعی با ارزش‌های بنیادی انسانی و کلیه رفاه.
چالش‌ها و اختلافات کلیدی در اخلاق هوش مصنوعی
یکی از چالش‌های اساسی در اخلاق هوش مصنوعی اطمینان حاصل کردن از اینکه سیستم‌های هوش مصنوعی نه تنها اعمال مخرب ندارد بلکه نیز وضعیت‌های تبعیض‌آمیز جامعه‌ای موجود در داده‌های آموزشی را تشدید نکند. الگوریتم‌های هوش مصنوعی ممکن است به طور ناخواسته کاراکترهای موجود در داده‌های آموزشی را یاد بگیرند و منجر به نتایج تبعیض‌آمیز در زمینه‌هایی مانند فرآیندهای استخدام، عدالت کیفری و تصویب تسهیلات مالی گردند. برطرف کردن این مسائل نیازمند راهکارهای فنی برای شناسایی و کاهش سوگیری و یک چارچوب اخلاقی است که عدالت و برابری را به الویت می‌برد.
اختلافات اغلب در زمینه هوش مصنوعی و اخلاق از تضادهای فرهنگی و ارزش‌های مختلف ناشی می‌شود. ممکن است مجموعه‌ای از رهنمودهای اخلاقی قابل پذیرش دست نخوردند، بنابراین توسعه سیستم‌های هوش مصنوعی که حساس به تغییرات فرهنگی است، وظیفهٔ پیچیده‌ای است. علاوه بر این، بحران همیشگی درباره وضعیت اخلاقی خود هوش مصنوعی وجود دارد، سؤال‌هایی در مورد حقوق و حفاظت‌هایی که هوش مصنوعی باید داشته باشد، مطرح می‌شود.
مزایا و معایب سیستم‌های هوش مصنوعی اخلاقی
مزایای سیستم‌های هوش مصنوعی اخلاقی شامل:
– اعتماد و قابلیت اعتماد بالاتر: با تنظیم رفتارهای هوش مصنوعی با استانداردهای اخلاقی، کاربران می‌توانند به این باور برسند که سیستم‌ها با عدالت و امانت عمل خواهد کرد.
– تطابق اجتماعی و قانونی: سیستم‌های هوش مصنوعی اخلاقی احتمالاً با نرم‌افزارهای اجتماعی و مقررات قانونی موجود تطابق خواهند داشت که باعث کاهش ریسک مسئولیت‌های قانونی و مسائل عمومی خواهد شد.
– نتایج بهتر در طولانی مدت: ترکیب اخلاق در هوش مصنوعی ممکن است ضمانت کند که آن به خوبی به منافع بلند مدت جامعه گام برداشته شود تا بردها به نتایج منفی که ممکن است داشته باشد.
معایب سیستم‌های هوش مصنوعی اخلاقی شامل ممکن است:
– افزایش پیچیدگی و هزینه: تضمین اینکه سیستم‌های هوش مصنوعی اخلاقی باعث افزایش پیچیدگی طراحی آن‌ها شود و ممکن است نیازی به منابع بیشتری داشته باشد که ممکن است افزایش هزینه را به همراه داشته باشد.
– محدودیت‌های نوآوری: برخی رهنمودهای اخلاقی ممکن است پیشرفت سیستم‌های هوش مصنوعی را محدود کرده و ممکن است موجب محدودیت بررسی کامل توانایی‌های آن‌ها شود.
– پیشرفت آهسته: فرایند مداوم تعریف، پیاده‌سازی و نظارت بر اخلاق در هوش مصنوعی می‌تواند باعث کاهش سرعت توسعه فناوری‌های جدید و به تأخیر انداختن عرضه آن‌ها گردد.
اگر می‌خواهید بیشتر در مورد حوزه هوش مصنوعی بیاموزید، می‌توانید به وب‌سایت موسسه مهندسی برق و الکترونیک (IEEE) که منابع مربوط به فناوری و مهندسی ارائه می‌کند، بازدید کنید. IEEE یا به وب‌سایت موسسه آینده زندگی مراجعه فرمایید، یک سازمانی که بر روی چالش‌های ایجاد شده توسط فناوری‌های پیشرفته تمرکز دارد، مؤسسه آینده زندگی.
در زمینه همکاری فناوران، اخلاق‌شناسان، سیاست‌سازان و سایر ذینفعان، حفظ اخلاق در سیستم‌های هوش مصنوعی نه تنها مهم است بلکه به‌خاطر طبیعت تکاملی هوش مصنوعی و تنوع ارزش‌های انسانی پر از پیچیدگی است.
The source of the article is from the blog regiozottegem.be