پیشرفت هوش مصنوعی (AI) نه تنها هنرهای خلاقانه را متحول می‌کند، بلکه در حال حاضر به redefining landscape پژوهش‌های علمی نیز پرداخته است. کارشناسان بر این باورند که AI پتانسیل دستیابی به کشفیات انقلابی را دارد و ممکن است به آینده‌ای منجر شود که در آن ماشین‌ها به بینش‌های شایسته نوبل کمک کنند.
در سال 2021، هیرواکی کیتانو، دانشمند معروف ژاپنی، چالش نوبل تورینگ را آغاز کرد و از پژوهشگران خواست تا تا سال 2050 یک دانشمند AI خودمختار توسعه دهند. این چالش به دنبال ایجاد یک موجودیت است که بتواند پژوهش‌هایی به سطح برندگان نوبل انجام دهد. در حال حاضر، پژوهشگرانی مانند راس دی. کینگ از دانشگاه چالمرز سوئد مشغول ساخت این فناوری چشم‌انداز هستند. او ذکر می‌کند که حدود صد دانشمند روباتیک در حال حاضر به تلاش‌های علمی کمک می‌کنند.
یکی از دستاوردها در این مسیر رباتی به نام “آدام” است که برای ایجاد فرضیات به‌صورت خودکار، انجام آزمایشات و یادگیری از نتایج طراحی شده است. آدام به بررسی عملکرد مخمر پرداخته و کشفیات ژنتیکی قابل توجهی داشته است و پایه‌گذاری برای پژوهش‌های آینده را فراهم کرده است. یک AI دیگر به نام “اِو” به مطالعه درمان‌های احتمالی مالاریا متمرکز شده است.
به‌طور قابل توجهی، کارشناسان اذعان دارند که هرچند AI می‌تواند کارایی پژوهش را افزایش دهد و هزینه‌ها را کاهش دهد، ماشین‌ها هنوز عمق فکری دانشمندان انسانی را ندارند. اینگا استرومکه از دانشگاه علوم و فناوری نروژ تأکید می‌کند که کاوش‌های علمی سنتی غیرقابل جایگزینی است، اما تأثیر AI بر روش‌شناسی پژوهش انکارناپذیر است. به عنوان مثال، آلفافولد گوگل دیپ‌ماین در پیش‌بینی ساختارهای پروتئین پیشرفت‌های قابل توجهی داشته است و نشان‌دهنده هم قابلیت‌ها و هم محدودیت‌های فعلی AI در علم است.
بررسی آینده AI در پژوهش‌های علمی: نکات و بینش‌ها
با ادامه تکامل هوش مصنوعی (AI)، پیامدهای آن برای پژوهش‌های علمی روز به روز بیشتر مشخص می‌شود. در زیر برخی از نکات، ترفندهای زندگی و حقایق جالب که به روشن کردن رابطه رو به رشد بین AI و علم کمک می‌کند، آمده است و پژوهشگران و علاقه‌مندان را الهام می‌بخشد.
1. ابزارهای همکاری را در آغوش بگیرید
با افزایش کارایی پژوهش به واسطه توانایی‌های AI، دانشمندان باید از پلتفرم‌های مشارکتی که ابزارهای مبتنی بر AI را ادغام می‌کنند، استفاده کنند. نرم‌افزارهایی مانند Elsevier Researcher و Grammarly در مرور ادبیات و نوشتن نسخه کمک می‌کنند و این امکان را برای پژوهشگران فراهم می‌کند که بیشتر بر طراحی‌های تجربی خود تمرکز کنند.
2. پژوهش بین‌رشته‌ای را کاوش کنید
AI متعلق به علوم کامپیوتر نیست. با به‌کارگیری یک رویکرد بین‌رشته‌ای و همکاری با کارشناسان AI، می‌توان ایده‌های نوآورانه‌ای تولید کرد. دانشمندان به طور فزاینده‌ای با تحلیل‌گران داده همکاری می‌کنند تا از پتانسیل AI برای مدل‌سازی پیش‌بینی و تفسیر داده‌ها استفاده کنند.
3. با پیشرفت‌های AI به‌روز بمانید
چهره AI به سرعت در حال تغییر است و به‌روز ماندن می‌تواند به پژوهشگران کمک کند تا از جدیدترین ابزارها و فناوری‌ها استفاده کنند. وب‌سایت‌هایی مانند Science Daily و Nature به‌طور منظم به‌روز رسانی‌هایی در مورد پیشرفت‌های AI و کاربردهای آن در زمینه‌های مختلف علم ارائه می‌دهند.
4. از AI در تحلیل داده‌ها استفاده کنید
بسیاری از آزمایش‌ها حجم عظیمی از داده‌ها را تولید می‌کنند که تحلیل آن‌ها می‌تواند چالش‌انگیز باشد. الگوریتم‌های AI در پردازش و یافتن الگوها در مجموعه داده‌های بزرگ عالی هستند. از راه‌حل‌های AI مانند TensorFlow یا RapidMiner برای بهبود مهارت‌های تحلیل داده خود استفاده کنید.
5. در کارگاه‌ها و کنفرانس‌ها شرکت کنید
شرکت در کارگاه‌ها و کنفرانس‌هایی که بر روی AI در پژوهش متمرکز شده‌اند می‌تواند بینش‌ها و فرصت‌های شبکه‌سازی ارزشمندی فراهم کند. رویدادهایی مانند کنفرانس سالانه هوش مصنوعی (AAAI) به‌عنوان پلتفرم‌هایی برای دانشمندان و کارشناسان AI برای به اشتراک‌گذاری یافته‌ها و ایده‌های خود عمل می‌کنند.
6. پیامدهای اخلاقی را درک کنید
با ادغام بیشتر AI در پژوهش، دانشمندان باید پیامدهای اخلاقی استفاده از فناوری‌های AI را درک کنند. در نظر داشته باشید که با کمیته‌ها یا فروم‌هایی که بر روی اخلاق AI در جامعه علمی متمرکز شده‌اند، درگیر شوید.
7. با فرضیات تولید شده توسط AI آزمایش کنید
نقشه‌های راه پژوهش AI، مانند آن‌هایی که توسط چالش نوبل تورینگ پیشنهاد شده است، بر توسعه ماشین‌هایی که می‌توانند به‌طور خودکار فرضیات تولید کنند، تأکید دارند. پژوهشگران می‌توانند با استفاده از AI به عنوان یک شریک طوفان فکری برای تولید فرضیات متنوع برای مطالعه خود، آزمایش کنند.
واقعیت جالب:
آیا می‌دانستید که پژوهشگر AI راس دی. کینگ یک پیشگام در توسعه دانشمندان روباتیک است؟ کار او به ایجاد ربات‌هایی مانند آدام و اِو منجر شده است که قبلاً هم به تحقیقات ژنتیکی و هم به درمان مالاریا کمک‌های قابل توجهی کرده‌اند.
تفکر نهایی:
در حالی که AI پتانسیل انقلاب در پژوهش‌های علمی را دارد، ضروری است که به یاد داشته باشیم که عقل انسانی غیرقابل جایگزینی است. تعامل با AI به عنوان یک ابزار حمایتی به جای جایگزینی می‌تواند محیط همکاری ایجاد کند که حداکثر قدرت‌های هر دو را به حداکثر برساند.
برای مشاهده بینش‌های جذاب بیشتر درباره نقش در حال تکامل فناوری در جهان ما، به MIT Technology Review مراجعه کنید.
The source of the article is from the blog be3.sk