Lidia Perskaیک گزارش اخیر اظهار نظر می‌کند که یک سیستم هوش مصنوعی (AI) دچار مشکلاتی است در درک شوخیات و ایجاد شوخیات و میم‌ها.
محققان در سراسر جهان اتفاق نظر دارند که هر چند AI گاهی اوقات در وضعیت‌های اسطوره‌ای برمی‌خورد که منجر به شوخی می‌شود، اما ناتوانی دارد که محتوای کمدی پیچیده و با تفاوت خلق‌شده توسط انسان‌ها را تولید کند. کارشناس برتر دانشگاه Delaueir، ایشانی پریادارشینی، توضیح می‌دهد که AI باید چندین سطح از درک را تجربه کند تا حتی ساده‌ترین میم‌ها را فهم کند.
کارشناس اظهار می‌کند که به دلیل طبیعت ذاتی شوخی‌ها و میم‌ها، این‌ها خارج از دسترس AI قرار دارند و خلاقیت انسان‌ها از آن دسته از ماشین‌ها عبور می‌کند. علاوه بر این، محتوای کمدی اغلب خارج از مرزهای ادبیات و صحت سیاسی می‌رود، در حالی که AI طبق قوانین سخت و محافظه‌کار عمل می‌کند.
در نظرية، ربات‌ها و مدل‌های AI می‌توانند آموزش داده شوند تا شوخی بسازند، اعتقاد دارد آقای Tony Villa، استاد دانشگاه کالج دبلین. برای رسیدن به این هدف، آنها باید در تضادها شرکت کنند، که سنگ بنای شوخی است و برنامه ریزی شوند تا ناهمخوانی‌ها و انحراف‌ها از استانداردهای تشکیل شده را شناسایی کنند.
اخیرا، محققان از دانشگاه اسلو در سوئد کشف کردند که مغز انسان می‌تواند بین صداهای واقعی و سنتز شده تمایز قائل شود. با این حال، تفاوت دادن آوا هوش مصنوعی به وسیله گوش هنوز یک کار چالش برانگیز است.
یک تجزیه عمیق در مشکلات AI با فهم شوخی
در سال‌های اخیر، بحث اطراف قابلیت هوش مصنوعی (AI) در درک شوخی به یکی از موضوعات مهم توجه محققین در سراسر جهان مبدل شده است. در حالی که سیستم‌های AI ممکن است بر وضعیت‌های اسطوره‌ای برخورد کنند که باعث خنده شود، در تلاش برای ایجاد شوخی و میم‌هایی که با مخاطبان انسان همخونی داشته باشد، زیاد موفق نیستند. پیچیدگی‌های شوخیات، شاخص در جزئیات فرهنگی، حقایق زبانی و زمینه اجتماعی، یک چالش بزرگ برای فناوری AI تشکیل می‌دهد.
سوالات اصلی:
۱. آیا AI توانایی درک و ایجاد شوخی را به‌اندازه توان انسانی دارد؟
۲. چه آثاری دارد که محدودیت‌های AI در فهمیدن شوخی برای یکپارچگی آن در صنایع مختلف و زندگی روزمره؟
چالش‌ها و اختلافات:
یکی از چالش‌های اصلی مرتبط با AI و شوخی در ماهیت ذهنی و وابسته به زمینه محتوای کمدی وجود دارد. بر خلاف کارهای تجزیه و تحلیل داده مستقیم، حوصله‌مندی، خلاقیت و هوش اجتماعی، صفاتی که AI دچار مشکلات در انجام آنها به صورت معتبر است. توانایی تمایز بین شوخی مناسب و نامناسب، نکات ریز ظریف و زمان‌بندی برای بیشتر سیستم‌های AI غایب مانده است.
در خلاف این موضوع، گنجاندن شوخی در برنامه‌های AI مزایای قابل توجهی دارد. شوخی می‌تواند تجربیات کاربر را پیشرفت ببخشد، تعامل را بالا برده و تعاملات طبیعی‌تری با رابط‌های AI تسهیل کند. علاوه بر این، در حوزه‌هایی نظیر درمان و خدمات مشتری، یک لمس از شوخی می‌تواند تکنولوژی را انسانیت‌بخش کند و پیشرفتی در روابط با کاربران ایجاد کند.
مزایا:
۱. افزایش و تجربه کاربر
۲. انسانیت از تعاملات AI
۳. پتانسیل بهبود سلامت روانی و کلی با مداخلات بر اساس شوخی
معایب:
۱. خطرات اشتباه‌تفسیری یا شوخی نامناسب
۲. دشواری در تطابق شوخی با ترجیحات فرهنگی و شخصیتی متنوع
۳. ملاحظات اخلاقی مربوط به محتوای تولیدشده توسط AI که ممکن است تبلیغات استریوتیپ‌ها یا مواد توهین‌آمیز را نگهدارد.
همچون اینکه محققین ادامه دارند تا در تلاش برای بررسی تلاقی AI و شوخی حرکت کنند، سفر به سمت درک AI از شوخی و ایجاد کمدی همراه با استانداردهای انسانی هنوز توسط پیچیدگی‌ها و سوالات بدون جواب پر از چالش است. در حالی که پیشرفت‌های در حوزه پردازش زبان طبیعی و یادگیری ماشین آوازه‌هایی وعده‌دهنده برای افزایش توانایی‌های کمدی AI می‌باشد، یواشکی؛ اصل شوخی که در احساس انسانی و پویایی‌های اجتماعی است، ممکن است برای AI در شکل کنونی‌اش غیر قابل پیش‌بینی باشد.
برای دریافت بیشترین دید کلّی در پویایی‌های تکاملی AI و شوخی، به دانشگاه اُسلو مراجعه فرمایید.
