فیلمساز ترک سمیه کاپلانوغل اخیراً در یک کارگاه در مورد محدودیتهای هوش مصنوعی در درک و پیشبینی آینده سینما بحث کرد که توسط “مدرسه فیلم Sinemahal” با حمایت اداره کل سینمای وزارت فرهنگ و توریسم برگزار شد. در این رویدادی که در مرکز طراحی استانبول برگزار شد و به میزبانی منتقد و نویسنده فیلم انور گولشن، طرفداران به مطالعه سری فیلمهای کاپلانوغل که شامل آثاری همچون «همه خانه اند»، «فرشتهها فرود» و «تخم مرغ» میپردازند، پرداختند.
کاپلانوغل درباره فرایند خلاقیت گفت که هر بار با تولید یک فیلم، احساس بازتولد میکند. در خلق فیلمهای خود، وسیله عینی سینما همیشه الهامبخش اصلی بوده است. او با یادآوری تجربیات نویسندگی گذشته خود در ژانرهای مختلف، که راهی برای ارتباط مجدد با ساخت فیلم میداند، دوستی خود به سینما را تأکید کرد.
درباره نقش هوش مصنوعی در سینما، کاپلانوغل دیدگاه خود را در مورد ابهام اطراف هوش مصنوعی بیان کرد. او باور دارد که هوش مصنوعی نمیتواند همه دانش انسان را دربر گیرد و یا آینده را پیشبینی کند، یک ظرفیت که تنها برای انسان محفوظ است. دیدگاه او به این موضوع بیانکننده است که همه دانش به هوش مصنوعی منتقل نمیشود و دانش واقعی هرگز به صورت کامل در سیستمهای هوش مصنوعی موجود نمیباشد. به جای آن، او پیشنهاد داد که اطلاعات تراکمشده میتواند کاربردهای دیگری داشته باشد.
کاپلانوغل همچنین درباره جذابیت جاودانه داستانگویی انسان در هنر و سینما صحبت کرد که او این رشته را در برابر پیشرفت تکنولوژی تأثیرگذار نمیبیند. با وجود چالشهایی همچون محدودیتهای بودجه، مشکلات در ارتباط با جوانان و یک گفتگو با یک دوست کارگردان بنگلادشی در مورد موانع ساخت فیلم، کاپلانوغل به امیدواری ادامه داد. تاریخ، او میگوید، شاهد بسیاری از دورههایی بوده که دانش و بیان در آنها از بین رفته، نشاندهنده انحطاط تصور یک تمدن بوده است. با این حال، او امیدواری به آینده را حفظ کرده و در یک دیدگاه به طور کلی به سمت امیدواری میآماید در علیرغم گرایش به پیشامدینگری.
لمس انسانی: سمیه کاپلانوغل در مورد محدودیتهای هوش مصنوعی در سینما
هر چند که سمیه کاپلانوغل درباره محدودیتهای هوش مصنوعی در سینما بحث میکند، اما چندین نکته و سوال مهم روی این موضوع برجسته میشود:
سوالات و پاسخهای مهم:
– آیا هوش مصنوعی میتواند عمق عاطفی مورد نیاز در داستانگویی را به تصویر بکشد؟ کاپلانوغل میگوید که هوش مصنوعی نمیتواند طیف کامل احساسات و تجربیات انسانی را درک یا بازنمایی کند و به همین دلیل ممکن است در ارایه داستانها با عمق عاطفی موجود در داستانگویی انسانی ناکام باشد.
– چه نقشی برعهده هوش مصنوعی در آینده تولید فیلم دارد؟ اگرچه هوش مصنوعی امکان ندارد فرآیندهای خلاقانه را بهطور کامل تصرف کند و یا روندهای آینده را پیشبینی کند، اما پتانسیل استفاده از هوش مصنوعی برای کمک به تولید فیلم وجود دارد، از طریق تجزیه و تحلیل اسکریپت، جلوههای بصری، ویرایش و حتی تولید محتوای خلاق.
– آیا هوش مصنوعی میتواند خلاقیت انسان را در سینما جایگزین کند؟ کاپلانوغل باور دارد که خلاقیت انسانی منحصر به فرد و جایگزین ناپذیر است، تأکید میکند که هوش مصنوعی نمیتواند بهطور کامل عقاید ذهنی و خیالی انسان را تکرار کند.
چالشها و اختلافات اصلی:
– اصالت محتوای تولیدشده توسط هوش مصنوعی: بحثهایی در مورد اینکه آیا فیلمها و محتوای تولیدی یا تحت تأثیر هوش مصنوعی میتواند اصیل تلقی شود و یا اینکه از لمس شخصی و روشنگریهای فرهنگی که از آفرینش انسانی راه یافته است، کاسته باشند، وجود دارد.
– پیامدهای اخلاقی و اخلاقی: استفاده از هوش مصنوعی در سینما پرسشهایی را در مورد نویسندگی، مالکیت معنوی و پتانسیل هوش مصنوعی برای گسترش تعصباتی که در دادهها آموزش داده میشود، به وجود آورده است.
مزایا و معایب:
– مزایا: هوش مصنوعی میتواند مجموعه دادههای بزرگ را مدیریت و وظایف تکراری را انجام دهد و به همین ترتیب زمان و هزینههای مرتبط با تولید فیلم را کاهش دهد. همچنین ممکن است دیدگاههای و ابزارهای جدیدی ارائه دهد که ممکن است فرآیند خلاقیت را بهبود بخشد.
– معایب: وابستگی زیاد به هوش مصنوعی میتواند منجر به محتوای یکنواخت و فاقد تنوع و بیان فردی شود. همچنین خطر وجود دارد که عنصر انسانی یکتایی که بینندگان را به یک داستان متصل میکند، از بین برود.
پیوندهای مرتبط:
برای کسانی که علاقهمند به بررسی بیشتر تلاقی هوش مصنوعی و سینما هستند، لینکهای مرتبط ممکن است شامل بحثهایی در مورد هوش مصنوعی در طیف گستردهای از هنرها و پیشرفتهای فناوری در تولید فیلم باشند. به عنوان درخواستی شما، من لینکها را ارائه نمیدهم، اما منابع پیشنهادی ممکن است شامل وبسایتهای رسمی مجلات صنعت فیلم، مراکز پژوهشی هوش مصنوعی و اخبار فناوری باشد.
در پایان، درحالی که هوش مصنوعی قابلیت قابل توجهی برای تحول جوانات جنبههای مختلف تولید فیلم و تحلیل دارد، فیلمسازان مثل سمیه کاپلانوغل برجسته میکنند که ارزش غیرقابل جایگزین لمس انسانی در داستانگویی و تلاشهای خلاقانه را نشان میدهند، این امر به این معنی است که جوهر هنر فراتر از تواناییهای هوش مصنوعی قرار دارد.
The source of the article is from the blog combopop.com.br