Με την αύξηση της τεχνολογίας της τεχνητής νοημοσύνης (AI), πολλοί οργανισμοί αντιμετωπίζουν τις αυξανόμενες ενεργειακές ανάγκες της. Ωστόσο, μια πορεία προς τη βιωσιμότητα διαγράφεται από καινοτόμους εκτελεστικούς του IT οι οποίοι υλοποιούν μέτρα για την περιορισμό του περιβαλλοντικού αντίκτυπου, επιτρέποντας στην AI να ενσωματωθεί σε πράσινες πρωτοβουλίες.
Στο παρελθόν, αντιμετωπίζοντας τον ευρύτερο περιβαλλοντικό αντίκτυπο των λειτουργιών τους, συγκεκριμένα όσον αφορά τις έμμεσες εκπομπές που είναι γνωστές ως εκπομπές της Εμβέλειας 3, οι εταιρείες παρατηρούν αύξηση των τεχνολογιών της γεννήτριας AI. Αυτές έχουν εισαχθεί σε διαφορετικούς βαθμούς ορατότητας εντός των επιχειρηματικών δομών – ορισμένες επιχειρήσεις καλωσορίζουν εφαρμογές AI ανοικτά για καθημερινές εργασίες όπως δημιουργία εγγράφων και email, ενώ άλλες τις έχουν ενσωματώσει πιο κρυφά.
Οι ηγέτες της βιομηχανίας αυτή κατευθύνονται συνεχώς προς τη διασφάλιση ότι η υιοθέτηση των τεχνολογιών της AI συμβαδίζει με τους στόχους βιωσιμότητάς τους. Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει μία ολοκληρωμένη λύση στην πρόκληση της αύξησης της κατανάλωσης ενέργειας από την AI, οι καταλογιστές επικεντρώνονται σε στρατηγικές για τη συμβιβαστική αντιμετώπιση της καινοτόμου κίνησης για την υιοθέτηση της AI με την επείγουσα ανάγκη για προστασία του περιβάλλοντος.
Οι προσεγγίσεις τους αποτελούν ένα σημαντικό μέρος της γενικής σχεδίασης βιώσιμης ανάπτυξης σε προορατικά επιχειρηματικά περιβάλλοντα.
The source of the article is from the blog krama.net