سالانه، تقریباً 20،000 نهنگ با خطر ملاقاتهای پتانسیلی با ترافیک دریایی روبهرو میشوند که باعث نگرانیهای جدی درباره بقای این موجودات باشکوه و سایر گونههای دریایی میشود. Whale Safe، یک فناوری نوآور صنعتی است که با هدف تغییر این روند نگرناک با استفاده از هوش مصنوعی طراحی شده است تا کشتیها را از حضور نهنگها آگاه کند و در نتیجه از وقوع فاجعه جلوگیری کند.
داخل مکانیسم عملیاتی Whale Safe
توسعه داده شده توسط دانشمندان در آزمایشگاه علوم اقیانوس Benioff از دانشگاه کالیفرنیای سانتا باربرا، Whale Safe از یک سیستم پیچیده که شامل شبکههای جرثقیل استفاده میکند. این جرثقیلها دارای حسگرهای صوتی هستند که قادرند صداهای نهنگ را بشنوند. پس از شناسایی، صداها توسط هوش مصنوعی تجزیهوتحلیل میشوند تا فعالیت نهنگ تایید شود. کشتیهایی که در اطراف قرار دارند به سرعت از مکان نهنگها مطلع میشوند و ترغیب به کاهش سرعت و جلوگیری از برخورد احتمالی میشوند.
ترکیب تحلیل کشتی و رهگیری نهنگ برای افزایش ایمنی
با استفاده از دادههای سیستم شناسایی خودکار (AIS) از کشتیها، Whale Safe حرکات کشتیها را بهطور جامع پیگیری کرده و اطمینان حاصل میکند که با مقررات حفاظت از نهنگها هماهنگ باشد. این روش برشهای برگرا، رهگیری نهنگ و هوش مصنوعی را با هم ترکیب میکند تا خطرات برخورد دریایی را به حداقل رساند و از طریق بهینهسازی مدیریت سفر و لجستیک، کاهش سرعت را تشویق کند.
نتایج مثبت: کاهش قابل توجه در برخوردهای نهنگ-کشتی
کاربرد Whale Safe در کالیفرنیا منجر به کاهش قابل توجهی در شیوع برخوردهای کشتی با نهنگها شده است. بر این اساس دادهشناس Whale Safe، ریچل رودس به این نکته اشاره کرد که در سال گذشته، کشتیها در حدود 60٪ از مواقع به محدودیتهای سرعت پایبند شدهاند.
طموحهای جهانی: Whale Safe به گسترش حفاظت از گونههای مهدون نظر دارد
با توجه به موفقیت کالیفرنیایی این فناوری، Whale Safe اکنون هدف دارد تا به مناطق دریایی آسیبپذیر دیگر دست یابد. نهنگ سفید شمالی اطلس، که در وضعیت بحرانی قرار دارد، یک گونه است که از این تلاشها بهرهمند خواهد شد. هدف نهایی Whale Safe به مرفومان بلندمدت محیط دریایی است که از طریق فناوری پیشرفته و همکاری جهانی، امیدی برای گونههای دریایی در معرض خطر ارائه میدهد.
چالشهای کلیدی یا اختلافات
یکی از چالشهای اصلی پیادهسازی فناوریهایی مانند Whale Safe نیاز به پذیرش گسترده توسط صنعت حملونقل دریایی است. برای اینکه واقعا کارآمد باشد، باید همکاری فعال و همکاری بین ارائهدهندگان فناوری، حفاظتطلبان و مقامات دریایی وجود داشته باشد تا اجراییک مقررات حرکت یا تنظیمات توصیهشده به نزدیکترین حد حفظ شود. همچنین، یکی دیگر از اختلافات این امر اثرات اقتصادی ممکن بر شرکتهای حملونقل است. کاهش سرعت کشتیها برای جلوگیری از برخورد با نهنگها ممکن است موجب مصرف بیشتر سوخت در زمان سفر بلند و تأخیرات ممکن در زنجیره تأمین شود.
مزیتها و معایب
مزیتهای فناوری Whale Safe واضح هستند:
– کاهش نهاییات: شمارهی بهشدت کاهش پیداکاهلهی تعداد برخوردهای فاجعهبار بین کشتی و نهنگها که برای حفاظت از گونه از اهمیت بالایی برخوردار است.
– دادههای بلولی: استفاه از هوش مصنوعی و استشعار نوی که امکان نظارت و تصمیمگیری به صورت لحظهای را فراهم میکند و کاپیتانها را در صورت تشخیص نهنگ در نزدیکی مسیر آنها به اقدام فوری تشویق میکند.
– اطمینان از رعایت مقررات: این به شرکتهای حملونقل در همانجاج ممکن دادنیشهر برای رعایت مقررات حفاظت نهنگ به جلوگیری از جریمه و به سرعی تأریعگرا مسولیت اجتماعی کسب تریانهید.
– حفاظت از محیطزیست: با احاطه خد.ایی عائُی ی شاشاشاخایانیان۱، زیشاخلازاش شاخای شاخایانیهمششاخاما ای� �تفاسخرا�و�ک�ی�ا� ��و�ش�� �ا� �ا�ف� �و�ا�ا�ر �ه�م ��ه�ای�ه� �و�ش�.ن� �ه�� ش�ن�ک� ر�ه٭ �مستبا� ن�ن�ه�ه� گو�نه �ا� �ع�اند�ه� �ود� �ه� �یخن� �شاشا� ک� �ه� �ح�ث� خ�ن�ه٭��
– هرچند، معایبی وجود دارد که نیازمند توجه است:
– هزینههای اقتصادی: کاهش سرعت کشتیها میتواند منجر به افزایش مصرف سوخت در طول زمان سفر و تأخیرات احتمالی در زنجیره تأمین شود.
– چالشهای عملیاتی: پیادهسازی و نگهداری فناوری نیازمند منابع و آموزشهای اضافی برای خدمههای کشتی است.
– وابستگی به داده: کارایی فناوری به طور قابل توجهی بر کیفیت و بهموقعیت دادههای جمعآوریشده از جرثقیلها و AIS تأثیر دارد که ممکن است با محدودیتها یا عدم دقت روبرو شود.
برای خوانندگان علاقهمند که میخواهند بیشتر در مورد تلاشهای گستردهتر برای حفظ جانوران دریایی و فناوریهای پیشرفته توسعهیافته و اعمال شده اطلاعات بیشتری را بدست آورند، لطفا از دامنههای اصلی زیر برای سازمانهای مرتبط بازدید کنید:
– آزمایشگاه علوم اقیانوس Benioff
– دانشگاه کالیفرنیای سانتا باربرا
– MarineTraffic (برای اطلاعات مرتبط با AIS)
– صندوق جهانی حفاظت
The source of the article is from the blog lisboatv.pt