Niezadowolenie rośnie wśród kadry naukowej i studentów w São Paulo, gdy narzucony przez Departament Edukacji Stanowej system platform cyfrowych spotyka się z krytyką. W ciągu ostatniego roku inicjatywa, która nakłada użycie różnych aplikacji edukacyjnych, spotkała się z oporem ze względu na brak wcześniejszego zaangażowania społeczności edukacyjnych.
Edukatorzy i studenci informują, że czują się ograniczeni przez wymogi systemu dotyczące minimalnego wykonania zadań i obowiązkowego korzystania z treści cyfrowych w klasie. Ten sentyment skłonił Stowarzyszenie Nauczycieli Oficjalnych Stanu São Paulo (Apeoesp) do wezwania do działań przeciwko narzuconym aplikacjom cyfrowym. Podczas niedawnych protestów, edukatorzy ograniczyli się jedynie do oznaczenia obecności zgodnie z wymogiem, ale odbiegli od cyfrowej narracji, ucząc materiałów, które uważali za bardziej odpowiednie dla każdego przedmiotu.
Regionalne biuro edukacji, za pośrednictwem notatki do dyrektorów szkół, podkreśliło przyjęcie platform cyfrowych jako „wyjątkową potrzebę”. Oświadczenie, wydane w przededniu zorganizowanego przez związek ruchu, podkreśla, że niekorzystne skutki niewykorzystywania materiałów online bezpośrednio wpływają na oceny zarówno szkół, jak i nauczycieli.
Mierzenie sukcesu poprzez czas spędzony przed ekranem? Wykorzystanie czasu dostępu do ocen zostało podane w wątpliwość. Ośmioosobowy uczeń z południowej strefy São Paulo streścił swoje doświadczenia z niesprawiedliwością tego kryterium. Pomimo, że jego klasa lepiej zrozumiała treść – co potwierdzają wyniki – spotkali się z krytyką za brak wystarczającej ilości czasu spędzonego online w porównaniu do innej klasy, która wypadła gorzej, ale spędziła więcej czasu online. Taka metoda pomija rzeczywiste uczenie się na rzecz zaangażowania online.
Presja nie dotyczy jedynie studentów; nauczyciele, tak jak Luís*, nauczyciel państwowy od 2011 roku, wyrażają przytłoczenie z powodu niespełnienia ustalonych celów. Problem wykracza poza przypadki indywidualne, dotykając ogromnej sieci edukacyjnej, obejmującej miliony studentów i tysiące edukatorów, ocenianych przy użyciu niewątpliwie arbitralnych kryteriów opartych na czasie.
Kontrowersyjne motywacje i krytyczne umowy Zasoby cyfrowe, częściowo przekazywane przez deweloperów, a częściowo tworzone przez Departament Edukacji, obejmują platformy specjalizujące się w różnych dziedzinach akademickich. Ostatnie masowe akwizycje i donacje tych narzędzi były kluczowe dla cyfrowej agendy edukacyjnej stanu.
Ekspert edukacji USP, Fernando Cássio, krytykuje poważny zwrot ku technologii zastępującej tradycyjne metody nauczania, które zdaniem jego służą głównie usprawiedliwieniu drogich zakupów sprzętu elektronicznego dokonywanych przez Departament Edukacji São Paulo. Pojawiają się także wątpliwości dotyczące Sekretarza Edukacji, Renato Federa, oraz jego zainteresowania technologią poprzez jego przeszłe i obecne związki z wiodącym dostawcą technologii.
Podczas gdy Departament Edukacji Stanowej zachowuje milczenie w odpowiedzi na krytykę, wcześniej przedstawiał cyfrowe platformy jako korzystną technologię edukacyjną, mającą na celu poprawę praktyki pedagogicznej w klasach.
Mimo twierdzeń departamentu o dążeniu do poprawy umiejętności uczniów i podniesienia statusu edukacji państwa, skuteczność narzuconych cyfrowych platform oraz ich zgodność z celami edukacyjnymi wciąż pozostają sprawami spornymi zarówno wśród edukatorów, jak i studentów.
W obliczu kontrowersji w São Paulo dotyczących obowiązkowego korzystania z platform edukacyjnych w szkołach publicznych, pojawia się kilka kluczowych pytań i wyzwań:
Kluczowe pytania:
1. Jak skutecznie platformy cyfrowe mogą zastępować lub uzupełniać tradycyjne metody nauczania?
2. Jak duże zaangażowanie mieli edukatorzy i studenci w proces podejmowania decyzji dotyczący wdrożenia platform?
3. Jakie środki są stosowane do oceny wpływu systemu platform cyfrowych na rezultaty uczenia się studentów?
4. Czy istnieje konflikt interesów wpływający na pozyskiwanie i wdrażanie tych platform cyfrowych?
Główne wyzwania i kontrowersje:
– Zaangażowanie nauczycieli i studentów: Przejście ku obowiązkowemu użytkowaniu platform cyfrowych spotkało się z silnym sprzeciwem z powodu braku zaangażowania społeczności edukacyjnej, co jest kluczowe dla udanego wdrożenia nowej inicjatywy.
– Miary oceny: Poleganie na czasie spędzonym przed ekranem jako miarze sukcesu jest kontrowersyjne, ponieważ może nie oddawać dokładnie zrozumienia przez uczniów i opanowania tematu.
– Zagrożenia równości: Nie wszyscy uczniowie mogą mieć równy dostęp do technologii wymaganych do korzystania z platform cyfrowych, co potencjalnie może zwiększyć nierówności edukacyjne.
– Przeciążenie nauczycieli: Nauczyciele odczuwają przytłoczenie w związku z wdrożeniem platform cyfrowych, zwłaszcza w kontekście presji spełnienia wymagań dotyczących korzystania z nich, które mogą nie uwzględniać tradycyjnych metod nauczania lub indywidualnych potrzeb w klasie.
– Możliwe konflikty interesów: Obawy dotyczące motywacji do wdrożenia, zwłaszcza w odniesieniu do związków Sekretarza Edukacji, podnoszą pytania o sprawiedliwość i przejrzystość procesu.
Zalety:
– Postęp technologiczny: Integracja platform cyfrowych w edukacji mogłaby zmodernizować metody nauczania i potencjalnie zapewnić dynamiczne, interaktywne doświadczenia nauki.
– Dostępność zasobów: Platformy cyfrowe mogą zaoferować bogactwo zasobów i treści, które mogą nie być dostępne w tradycyjnych podręcznikach.
– Wnioski oparte na danych: Technologia może ułatwiać bardziej złożone zbieranie danych o wynikach uczniów, co może wpływać na spersonalizowane strategie nauczania i uczenia się.
Wady:
– Oporność na zmiany: Szybkie i z góry narzucone wdrożenie może prowadzić do oporu zarówno ze strony nauczycieli, jak i studentów, którzy nie są przygotowani do przejścia.
– Różnice w zaangażowaniu: Obowiązkowe metryki czasu spędzanego przed ekranem mogą prowadzić do niesprawiedliwej oceny uczniów i podważenia znaczenia rzeczywistego uczenia się.
– Nadmierna koncentracja na technologii: Zbyt duże poleganie na platformach cyfrowych może prowadzić do zaniedbania podstawowych praktyk nauczania i interakcji twarzą w twarz, które są istotne dla uczenia się.
– Trudności techniczne: Problemy takie jak niewystarcz infrastruktura cyfrowa, brak urządzeń technologicznych i słabe łącze mogą znacząco ograniczyć skuteczność środowisk nauki cyfrowej.
Dla dalszego zgłębienia krajobrazu edukacyjnego, możesz zainteresować się odwiedzeniem strony internetowej Departamentu Edukacji Stanowej São Paulo: Secretaria da Educação do Estado de São Paulo oraz portalu internetowego USP (Universidade de São Paulo): Universidade de São Paulo. Obie instytucje mogą oferować dodatkowe spostrzeżenia i perspektywy dotyczące używania platform cyfrowych w edukacji.