Kevin Topolsky
I det omfattande landskapet av teknologi kan spørsmålet om kven som «oppfann» kunstig intelligens (AI) ofte føre til ei reise gjennom historia i staden for eit klart svar. Sjølv om det ikkje finst ein enkelt «oppfinnare» av AI, er det banebrytande arbeidet til den britiske matematikaren og datavitaren Alan Turing sentralt for opphavet til dette revolusjonerende feltet.
Turings djupgåande bidrag la det filosofiske og tekniske grunnlaget for AI slik vi forstår det i dag. Hans banebrytande papir frå 1950, «Computing Machinery and Intelligence,» stilte det provokative spørsmålet: «Kan maskiner tenkje?» Dette arbeidet introduserte konseptet med Turing-testen, ein eksperimentell ramme som vurderer ein maskins evne til å vise intelligent atferd som ikkje kan skiljast frå ein humans. Det forblir ein hjørnestein i diskusjonar om maskinintelligens.
Saman med Turing spelte tidlege pionerer som John McCarthy, som myntet omgrepet «kunstgjort intelligens» i 1956, viktige roller i å forme feltet. McCarthys organisering av Dartmouth-konferansen blir ofte kreditert for å ha starta AI som eit domene for akademisk og eksperimentell undersøking.
Forteljinga om AI sine opphav understrekar eit fascinerande samspel av visjonært tankegang, samarbeid og den utrøyttelege jakta på menneskeleg liknande kognisjon. Etter kvart som AI fortsett å utvikle seg og infiltrere ulike aspekt av moderne liv, gir refleksjon over opphavet verdifulle innsikter i den vedvarande jakta på å forsterke menneskelege evner gjennom intelligente maskiner. I denne samanhengen blir Alan Turings arv som ein grunnleggjande figur enda meir kritisk, og minner oss om den tidlause jakta på å avdekke gåtene ved tankar og persepsjon.
Dei skjulte påverkarane av kunstig intelligens: Utover Turing og McCarthy
Sjølv om Alan Turing og John McCarthy blir hylla som farar til kunstig intelligens, har mange andre personar hatt betydelig innverknad på feltet, ofte oversett av sine meir kjente motpartar. Men kven er desse oversette pionerane, og korleis har deres bidrag forma moderne AI?
Tenk på arbeidet til Norbert Wiener, ofte rekna som far til kybernetikk. Sjølv om han ikkje var direkte involvert i AI, gav Wieners forsking på system og tilbakemeldingsløyfer eit teoretisk grunnlag som informerer mykje av dagens AI-utvikling. Når vi ser tilbake på AI sine filosofiske grunnlag, gjorde Herbert Simon og Allen Newell store fremskritt med utviklinga av Logic Theorist, som ofte blir rekna som eit av dei første programvara for kunstig intelligens.
Men kva er kontroversane? Utvikling av AI er ikkje utan etiske dilemma. Den raske bruken av AI i overvåkningsteknologiar og autonome våpensystem gir alvorlege spørsmål om personvern og moral. Kven held ansvar dersom eit AI-system tar ei livsforandra – eller til og med livsavsluttande – avgjerd?
Dei samfunnsmessige konsekvensane er allereie djuptgåande. I samfunn over heile verda omlag formar AI industrier, frå helsetenester til finans. Folk er no avhengige av AI-drevne verktøy for alt frå diagnose av sjukdom til optimalisering av aksjeporteføljer, noko som fører til spørsmål om arbeidsledighet og framtida for arbeid.
For meir informasjon om den fascinerande verda av AI og dens kontinuerlige utvikling, besøk store informasjonshuber som Wired og TechCrunch. Jakta på å forstå kunstig intelligens er langt frå over, og reisa lovar like delar utfordring og opplysning for teknologar og samfunnet generelt.
The source of the article is from the blog revistatenerife.com
