Roman Remberیک شرکت فناوری چینی آماده است تا یک تراشه هوش مصنوعی نوآورانه را معرفی کند که احتمالاً با بازیکنان برجسته بین‌المللی رقابت کند و این به عنوان یک دستاورد مهم در توسعه فناوری هوش مصنوعی محسوب می‌شود. گزارش‌ها نشان می دهند که شرکت‌های اینترنت و ارتباطات چینی آزمایش‌ها بر روی آخرین پردازنده هوش مصنوعی هواوی، به نام ‘Ascend 910C’، را انجام داده‌اند و با انتظاراتی برای عرضه آن تا اوایل اکتبر.
هواوی به گزارش، عملکرد ‘Ascend 910C’ را تحت تعریف قرار داده است و آن را به تعداد بالایی پردازنده AI از نوع H100 ای Nvidia تعریف کرده است که یکی از پیشگامان برجسته ترین تراشه‌های هوش مصنوعی در بازار است. شرکت‌هایی همچون ByteDance، Baidu و چین موبایل گزارش شده است که به تامین تراشه جدید هواوی علاقه‌مندند و پیش‌بینی‌ها برای سفارشات بیش از 70،000 واحد و درآمدهای تخمینی تا 20 میلیارد دلار است.
با وجود چالش‌ها از سوی تحریم‌ها و محدودیت‌ها بر تامین تراشه و توسعه فناوری نیز، شرکت‌های چینی به رشد صنایع فناوری خود فعالانه می پردازند. وزارت بازرگانی آمریکا پیش از این در سال 2019 با هواوی محدودیت‌هایی در تبادلات اعمال کرده بود، درحالی که تحریم‌های اخیر در اوت 2022 نیز بر روی صادرات تراشه GPU هوش مصنوعی به چین برای شرکت‌های NVIDIA و AMD تأکید کردند.
غول فناوری چینی آماده به رونمایی از تراشه جدید هوش مصنوعی با برتری بر رقبای بین‌المللیست، باز وارد فصل جدیدی در تکامل فناوری هوش مصنوعی شده است. تراشه آینده که با نام “Ascend 910C” شناخته می‌شود از هواوی ادعا می کند که قابلیت‌های عملکردی قابل توجهی ارائه خواهد داد که می تواند آن را به عنوان یک انتخاب قوی در بازار تراشه‌های هوش مصنوعی جهانی جا بگذارد.
سوالات کلیدی:
1. ویژگی‌های منحصر به فردی که تراشه ‘Ascend 910C’ هواوی را از تراشه‌های هوش مصنوعی موجود متمایز می‌کنند چیست؟
– ‘Ascend 910C’ هواوی به معیارهای عملکرد استثنایی افتخار می کند و احتمالاً رقبای برجسته از جمله تراشه H100 شرکت نویدیا، که به عنوان یکی از پیشگامان تراشه‌های پیشرفته‌ترین هوش مصنوعی در بازار شناخته شده است، را به چالش می کشد.
2. چه چالش‌ها یا دچاری‌های اصلی احاطه‌کننده بر سر راه معرفی تراشه جدید هوش مصنوعی هواوی وجود دارد؟
– یکی از چالش‌های عمده‌ای که هواوی و شرکت‌های فناوری چینی دیگر با آن مواجه هستند تأثیر تحریم‌ها و محدودیت‌ها ناشی از آن بر قابلیت دسترسی آن‌ها به فناوری‌های حیاتی تراشه‌ای و اجرای تبادلات بین‌المللی است.
