Kevin Topolskyیک رویکرد نوآور در حفاظت از محیط زیست دریاها در حال حاضر در حال انجام است زیرا پژوهشگران در موسسه ملی علوم شیلات (NIFS) اعلام کرده‌اند که سیستم نظارت خود را برای مقابله با مناطق مرده که کمبود اکسیژنی در آبهای ساحلی آنها را ایجاد می‌کند، تغییر داده‌اند. پیش از این در فصل تابستان در سواحل جنوبی کره، NIFS هر دو هفته یک بار بروزرسانی‌ها ارائه می‌کرد، اما اکنون اقدام به ارائه گزارشات هفتگی کرده تا خسارت‌های آبزیان ناشی از این حجم‌های آبی که اکسیژن آنها کاهش یافته است، کمینه شود. علاوه بر این، این موسسه به استفاده از فناوری هوش مصنوعی برای پیش‌بینی و بررسی سه منطقه اصلی در خلیج جینه بی راه انداخته است.
مناطق مرده که با سطوح اکسیژنی زیر 3㎎/L در آبهای دریا حل شده توصیف می‌شوند، با تحریک فعالیت‌های تنفسی ایجاد کننده موجودات آبزی ماهیان، به زندگی دریایی خسارت زیادی وارد میکنند. این پدیده در ماه‌های تابستان ایجاد می‌شود که دمای آب سطحی افزایش پیدا می‌کند و جلوی آبهای عمیق و سرد دریا از مخلوط شدن با آب سطحی گرفته می‌شود و باعث خلل اکسیژنی در لایه‌های پایینی می‌شود. اصلی‌ترین منبع این پدیده نیمه بسته‌ای‌ها با چرخه ضعیف آب است که منجر به مرگ گل‌هایی در پرورش آبزیان می‌شوند و به تنوع زیستی دریا آسیب وارد میکنند.
با استفاده از سیستم‌های نظارتی بلادرنگ، NIFS از سال 2015 فرایند نظارت خود را از 4 به 18 مکان گسترش داده است و از ماه مه تا نوامبر مشاهدات ساعتی از دمای آب و سطوح اکسیژن محلول در آنها ارائه می‌دهد. با جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌های بزرگ از این سیستم‌ها، پژوهشگران قصد دارند مدل‌های پیش‌بینی مبتنی بر هوش مصنوعی را برای پیش‌بینی ظهور مناطق مرده از پیش استفاده کنند، و یک برنامه آزمایشی برای مهم‌ترین سه نقطه در خلیج جینه بی طراحی کرده‌اند. کاربردهای اخیر هوش مصنوعی در تجزیه و تحلیل پیش‌بینی مناطق مرده در خلیج جینه بی نشانگر نرخ دقت میانگین 65-75٪ بوده است که نشان می‌دهد پیش‌بینی‌های موفقیت‌آمیز در افزایش دقت این فناوری نوآورانه را نشان می‌دهد.
“انقلابی در حفاظت اقیانوسی با فناوری‌های پیشرفته: تقویت تلاش‌ها فراتر از مناطق مرده”
با هدف انقلابی در تلاش‌های حفظ محیط زیست دریا، پژوهشگران در حال بررسی فناوری‌های پیشرفته فراتر از حل مسائل اکسیژن کم محیط های ساحلی هستند. هرچند توسعه سیستم‌های نظارت به صورت بلادرنگ و کاربردهای هوش‌مصنوعی به طور قابل توجهی در پیش‌بینی و کاهش مناطق مرده به فایده بوده است، اما جنبه‌های حیاتی دیگر حفاظت از اقیانوسات نیازمند توجه است.
یکی از سوالات فوری که پدیدار می‌شود این است که چگونه می‌توان از پیشرفت‌های فناوری برای مقابله با آلایندگی پلاستیک استفاده نمود، یک مسئله گسترده که در حال تهدید اکوسیستم‌های دریایی در سرتاسر جهان است. آیا می‌توان از هوش مصنوعی برای ردیابی و مدیریت تجمعات زباله پلاستیک در اقیانوس استفاده نمود تا بینش‌هایی برای تلاش‌های هدفمند پاکسازی و مداخلات سیاستی ارائه شود؟
یک ملاحظه مهم دیگر اثر تغییرات آب و هوا بر سلامت اقیانوس است. افزایش دمای دریا، اسیدیته اقیانوس و تغییر جریان‌ها چالش‌هایی را برای زندگی دریایی فراهم می‌کند. چگونه می‌توان از فناوری‌های نوآور برای نظارت و پاسخ به این تغییرات محیطی گسترده استفاده نمود؟ به منظور حفظ تنوع زیستی دریا در برابر فشارهای مربوط به تغییرات آب و هوایی.
پرورش موفق مناطق مرده در محیط زیست اقیانوس از یک چالش مهم که در توازن موثر تلاش‌های محیط زیست با مدیریت منابع پایدار است. آیا اختلاف‌های پتانسیلی احاطه‌ای در مورد استفاده از فناوری‌های پیشرفته در حفاظت از اقیانوس وجود دارد؟ بخصوص از نظر مسائل حفاظت از داده، دسترسی متعادل به ابزارهای نظارت و پیگری، و تبعیض‌های ناخواسته از راهبردهای مداخله.
مزایای استفاده از فناوری‌های پیشرفته در حفظ اقیانوس شامل قابلیت جمع‌آوری داده‌های بسیاری در زمان واقعی، ممکن می‌سازد پاسخ‌های سریع به تهدیدات زیست‌محیطی و دقت بیشتر در برنامه‌ریزی حفظ باشد. مدل‌های پیش‌بینی بر اساس هوش مصنوعی بینش‌های ارزشمندی برای تدابیر پیشگیرانه ارائه می‌دهند که ممکن است زیان‌های اکولوژیکی را کاهش دهند و روش‌های مدیریت منابع را بهبود ببخشند.
با این حال، معایب چشم‌گیر می‌تواند شامل توان گرفتن از سیستم‌های پیچیده فناوری باشد که قابلیت پذیرایی نقصان و تهدیدهای سایبری را داشته باشد. به همین منظور، نگرانی‌هایی ممکن است در مورد عواقب ناخواسته داده شود در برنامه‌های مداخله، و به مشکلات از جمله توزیع منصفانه مزایای پیشرفت‌های فناوری.
برای دریافت بیشتر اطلاعات و پیشرفت‌ها در فناوری‌های حفظ اقیانوس، خوانندگان علاقه‌مند می‌توانند آخرین نوآوری‌ها در این زمینه را در حوزه حفاظت از محیط زیست دریا بررسی نمایند. این اماکن منابع زیادی را برای فناوری‌های برش‌زمانی، طرح‌های حفظ و رویکردهای بین‌رشته‌ای که دامنهٔ آن به اهداف نگهداری از اقیانوس‌ها برای نسل‌های آینده می‌پردازد، ارائه می‌دهند.
