برای دهه‌ها، مردم دربارهٔ ظرفیت هوش مصنوعی شک و تردید داشته‌اند. اکنون که این فناوری
در دسترس ماست، مردم می‌پرسند: آیا هوش مصنوعی واقعاً اینقدر هوشمند است؟ بیایید بفهمیم!
“هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار در ساخت موسیقی خوب است، اما همیشه انسانیت در موسیقی است که مردم را به گوش دادن آن وامی‌دارد.” – جیکوب کالیر
به نظر می‌رسد هوش مصنوعی در دو سال گذشته بازتاب فراوانی داشته است. به همین ترتیب، همه دربارهٔ این بودند که چگونه رمزارزها قرار است پول اسکناسی را برای همیشه منسوخ کنند.
پس، آیا اعتباری در این همه ادعاهایی که مردم می‌کنند که هوش مصنوعی به اندازهٔ گفته‌هاش هوشمند است وجود دارد؟ یا آیا این فقط یک مد زندگی است که بعد از چند ماه سردآمدنی خواهد بود؟
افزایش محبوبیت ChatGPT در سال 2023 باعث واکنش‌های مختلفی در میان عموم شد. برخی هوش مصنوعی هوشمند را به عنوان یک ابزار مفید با پتانسیل تغییر در روند انجام کارهای امروزی دیدند. دیگران متشکک بودند و فکر می‌کردند که هوش مصنوعی راهی خطرناک خواهد شد و انسانیت را تصرف خواهد کرد.
با این حال، ما با نگاهی متفاوت در اینجا هستیم و به موقعیت فعلی فناوری هوش مصنوعی و چگونگی تغییر آن در آینده خواهیم نگاهید.
بدون تاخیر، بزنید زیر آب!
- تاریخچه هوش مصنوعی
- آیا هوش مصنوعی می‌تواند برای خود فکر کند؟
- سیستم‌های مصنوعی: تقلید در مقابل فهم
- آیندهٔ هوش مصنوعی به عنوان همکاران، نه جایگزینان
تاریخچه هوش مصنوعی
مفهوم هوش مصنوعی اصلاً جدید نیست. فقط این است که در سال‌های گذشته به دید لامپ نور افتاده است. در واقع، این مفهوم بیش از یک قرن است که وجود دارد.
همه‌چیز در سال 1950 آغاز شد زمانی که آلن تورینگ کتاب «ماشین‌ها و هوش: یک آزمایش» را منتشر کرد. این کتاب یک روش برای آزمون هوش یک ماشین با استفاده از یک آزمون به نام بازی تقلید، که اکنون به تست تورینگ شناخته می‌شود، ارائه داد.
تا دهه 60، جوزف ویزنبام یک چت‌بات را ایجاد کرد، که اکنون آن‌ها را به عنوان چت‌بات‌ها می‌شناسیم. از پردازش زبان طبیعی (NLP) برای گفتگو با انسان‌ها استفاده می‌کرد. در همین زمان، الکسی ایواخننکو روشی برای هوش مصنوعی پیشنهاد داد که اکنون به عنوان یادگیری عمیق شناخته می‌شود.
در دهه 80، اوج موج هوش مصنوعی قدرت گرفته بود. دولت ژاپن بیش از 2 میلیارد دلار را به امروزه به معادل پول برای ایجاد کامپیوترهایی سرمایه‌گذاری کرد که به زبان طبیعی با انسان‌ها تبادل نظر می‌کردند. وسایل نقلیه خودکار توسعه یافتند و نرم‌افزاری ایجاد شد که از هوش مصنوعی استفاده می‌کرد.
در دورهٔ دهه 2000، سرمایه‌گذاری و علاقه به هوش مصنوعی به طرز قابل توجهی کاهش یافت که منجر به توسعه‌ی کم‌سرعت‌تری شد. با این حال، در این زمان، شرکت‌هایی مانند مایکروسافت، آی‌بی‌ام، ناسا و اپل، همچنین شرکت‌هایی مانند نتفلیکس، فیس‌بوک و توییتر به کاربران هوش مصنوعی برای بهبود تجربه کاربری می‌پرداختند.
پس از سال 2010، هوش مصنوعی پیشرفت‌های زیادی کرد. پژوهشگران گوگل شبکه‌های عصبی را تربیت کردند تا با استفاده تنها از یک تصویر گربه را شناسایی کنند. رباتی به نام صوفیا توسط رباتیک هنسون توسعه یافت که به ظاهر واقعیتی داشت و نحوه ارتباط برقرار کردن با احساسات را داشت.
تمام این توسعه‌ها منجر به سال 2020 شد که OpenAI شروع به آزمون GPT-3 کرد، که از مدل‌های یادگیری عمیق برای نوشتن، آفرینش شعر و توسعه کد استفاده می‌کرد.
آیا هوش مصنوعی می‌تواند برای خود فکر کند؟
وقتی که برای اولین بار به ChatGPT دسترسی پیدا کردیم، یک تجربهٔ جادویی بود. احساس می‌کردیم یک انسان واقعی در طرف دیگر صفحه نشسته است که یک تجربهٔ شگفت‌انگیز بود، اما همچنین ترسناک بود.
در حال حاضر، هوش مصنوعی بیشتراً محدود به ابر است، زیرا اکثر دستگاه‌های روزمره قدرت کافی برای انجام محاسبات مورد نیاز برای هوش مصنوعی را ندارند. با امکانات سریع و قابل اعتمادی مانند Xfinity Internet، شما می‌توانید حتی بر روی تلفن‌های همراه و کامپیوترهای شخصی ضعیف، به ویژگی‌های هوش مصنوعی دسترسی داشته باشید.
این باعث شد که به سوال برسیم که آیا زمانی خواهد آمد که هوش مصنوعی بتواند برای خود فکر کند.
قبل از صحبت دربارهٔ امور دیگر، بیایید تفاوت بین دانش و هوش را مشخص کنیم.
دانش یک مجموعه اطلاعات و واقعیت‌ها است در حالی که هوش توانایی استفاده از آن دانش برای تجزیه‌وتحلیل و حل مسائل را تعریف می‌کند.
ChatGPT را به عنوان یک مثال بگیرید. این برنامه برای تقلید الگوهای انسانی در گفتگوها ساخته شده است. او همچنین ممکن است به شما پاسخ‌هایی بر اساس دانشی که دارد یا از اینترنت می‌آورد دهد. با این حال، می‌تواند تنها چند دقیقه مکالمه داشته باشد قبل از از دست دادن تمام متن.
در عین حال، هوش انسان بهتر در درک دنیای اطراف خود و تصمیم‌گیری است، حتی زمانی که شرایط کاملاً جدیدی پدید آید. هوش انسان چند بعدی و پیچیده است.
بنابراین، برای پاسخ به سوال اصلی – خیر، هوش مصنوعی نمی‌تواند برای خود استدلال کند، فکر کند یا چیزهایی را به خاطر بسپارد به چندین مرحلهٔ یادگیری داده‌ها استفاده می‌کند، در حالی که انسان‌ها از هر تعامل به عنوان یک یادگیری به اندازهٔ عملکرد ناخودآگاه یاد می‌گیرند که به این معنی است که هوش مصنوعی در مراحل یادگیری است و انسان‌ها به صورت نمایی یاد می‌گیرند. حتی با این وجود، هوش مصنوعی هنوز نمی‌تواند خاطراتی را تشکیل دهد و یا از تجربه‌ها به عنوان انسان‌ها استنباط خلاصه ببرد.
با در نظر گرفتن این موضوع، هوش مصنوعی به اندازهٔ داده‌هایی که به آن داده شده است، خوب است.
سیستم‌های مصنوعی: تقلید در مقابل فهم
آیا به یاد داشتید که زمانی شبیه‌سازهای تصویری هوش مصنوعی مانند Midjourney شهرت فراوانی داشتند؟ در حالی که هنری که ایجاد می‌کردند برازنده‌ای از باوری قوی بود، بزرگترین مشکلی با آن‌ها وجود داشت.
<!– wp:The source of the article is from the blog krama.net