با توجه به تجربیات زندگی فناوری و تأثیرات احتمالی آن بر تفاوت‌های اجتماعی، کارشناسان پیشنهاد می‌دهند برانگیزه به سمت سیاست‌های مالی منطبق بر رفاه اجتماعی انتقال یابد. به جای اعمال مالی خاص بر علیه هوش مصنوعی، یک رویکرد دقیق بر ارتقای فواید بیکاری و سرمایه‌گذاری در برنامه‌های آموزشی برای نیروی کار دوران هوش مصنوعی تمرکز می‌کند.
این بازتعریف استراتژیک به دنبال ایجاد شرایط میدان بهتری با تقسیم فرصت‌ها و سود‌های مربوط به پیشرفت‌های صنعتی هوش مصنوعی است. با تأکید بر اهمیت اصلاحات مالی به مقیاس جهانی، سیاست‌گذاران می‌توانند مسیر را برای یک آینده عادلانه‌تر آماده کنند.
سازمان‌های پولی بین‌المللی بر بررسی مجدد سیستم‌های مالی برای پرداختن به افزایش دورافتادگی ثروت تأکید دارند. این اقدام شامل افزایش مالیات بر سود سرمایه‌ای برای مقابله با افزایش فاصله ثروتی و ترویج توازن اقتصادی است.
با پذیرش نگرش فعّال، کشورها تشویق می‌شوند که اقداماتی را اجرایی کنند که در برابر بیکاری محافظت کرده و توسعه مهارت را در برابر پیشرفت‌های فناورانه ترویج دهند. این رویکرد چندگانه بر اهمیت بهره‌گیری از تدابیر مالی برای کاهش ریسک‌های اجتماعی بوجود آمده توسط هوش مصنوعی تأکید می‌کند.
همانطور که درگیر پیچیدگی‌های دوران دیجیتال هستیم، روش‌های مالی نوآورانه نقش حیاتی در پیوند یک جامعه گسترده و تحمل‌پذیر دارند.
واقعیت‌های اضافی:
– یک تدبیر مالی نوآور که برخی کشورها آن را بررسی کرده اند، اجرای مالیات روباتی، جایی که شرکت‌ها بر اساس تعداد روبات‌هایی که برای جایگزینی کارگران انسانی استفاده می‌کنند، مالیات‌گذاری می‌شوند.
– یک مفهوم طلایی دیگر ایده درآمد اولیه یکنواخت است که از طریق مالیات‌ها تأمین می‌شود تا حمایت مالی را به تمام شهروندان بدون توجه به وضعیت شغلی خود فراهم کند.
سوالات کلیدی:
1. چطور می‌توان سیاست‌های مالی را به گونه‌ای شخصی‌سازی کرد تا چالش‌ها و فرصت‌های خاصی که به واسطه پیشرفت‌های هوش مصنوعی و اتوماسیون بوجود آورده اند، مورد پردازش قرار دهند؟
2. چطور تأثیرات احتمالی تدابیر مالی توزیعی بر رشد اقتصادی و نوآوری فناورانه است؟
3. چطور دولت‌ها می‌توانند اطمینان حاصل کنند که اصلاحات مالی هدفمند جهت تقویت برابری اجتماعی به صورت موثر و عادلانه پیاده‌سازی شود؟
چالش‌ها/اختلافات مهم:
– یک چالش اصلی مشخص کردن سطح مناسب مالیات بر سود سرمایه‌ای و سایر اشکال ثروت برای دستیابی به توزیعی عادلانه تر بدون کاهش سرمایه‌گذاری و رشد اقتصادی است.
– احتمال دارد نگرانی‌ها درباره پذیرفتن سررسید و تأثیر اعمال برخی تدابیر مالی مانند مالیات روباتی یا درآمد اولیه یکنواخت بر شرکت‌ها، افراد و اقتصاد کلان وجود داشته باشد.
مزایا:
– تدابیر مالی نوآورانه می‌توانند کمک کنند تا با تفاوت‌های روزافزون درآمد مقابله شود و از فواید پیشرفت‌های فناوری به طور مساوی در سراسر جامعه بهره‌مند شویم.
– از طریق سرمایه‌گذاری در برنامه‌های آموزشی و فواید بیکاری، سیاست‌های مالی می‌توانند به کارگران کمک کنند تا با الزامات شغلی تغییر کنند و تأثیرات منفی پتانسیلی اتوماسیون را آرام کنند.
معایب:
– پیاده‌سازی سیاست‌های مالی جدید سیاسی چالش‌برانگیز است و ممکن است مخالفت از سوی گروه‌های منافع یا افراد قدرتمندی را برانگیزد.
– وجود ریسکی از تبعات ناخواسته مانند شرکت‌ها که عملیات خود را به مناطقی با محیط‌های مالی مطلوب تر منتقل می‌کنند اگر تدابیر مالی به سطح بین‌المللی هماهنگ نشوند.
پیوندهای معرفی شده:
– سازمان همکاری و توسعه اقتصادی
– صندوق بین‌المللی پول