Kevin Topolskyرئیس سازمان جهانی هواشناسی (WMO) نگرانی‌های جدی خود را در مورد اهداف اقلیمی جهانی مطرح کرده و بیان کرده است که پیشرفت همچنان بسیار دور از رضایت‌بخش است. داده‌های اخیر نشان می‌دهد که سال 2023 گرم‌ترین سال ثبت‌شده بوده و روندهای نگران‌کننده به سمت سال 2024 ادامه پیدا کرده است.
او تأکید کرد که اقدامات فوری و بلندپروازانه برای حمایت از توسعه پایدار و کاهش خطرات اقلیمی ضروری است. تصمیمات امروز تاثیر چشمگیری بر روی احتمال سقوط یا پیشرفت به سمت آینده‌ای بهتر خواهند داشت. به طور ویژه، پیشرفت‌ها در فناوری‌های AI و ماهواره‌ای، پیش‌بینی وضعیت آب و هوا را در مناطق آسیب‌پذیر، مانند جنوب سودان، متحول کرده و ظرفیت آنها را برای پاسخ به تهدیدات اقلیمی افزایش می‌دهد.
حوادث آب و هوایی شدید، از جمله آتش‌سوزی‌های ویرانگر در آمریکای لاتین و سیل‌های فاجعه‌بار در اروپای مرکزی، نیاز فوری به تغییر را تأکید می‌کند. رهبر WMO پتانسیل تحول‌آفرین علوم طبیعی و اجتماعی و همچنین فناوری‌های جدید را برای مقابله با آسیب‌پذیری‌های بحران و تطبیق با تغییرات اقلیمی مورد تأکید قرار داد.
با نزدیک شدن قله جهانی در سازمان ملل در نیویورک، او دوباره تصریح کرد که فناوری‌های پیشرفتهای مانند دوقلوهای دیجیتال و واقعیت مجازی می‌توانند در دستیابی به اهداف توسعه پایدار کمک کنند. با این حال، او هشدار داد که فناوری به تنهایی کافی نخواهد بود؛ همکاری میان کشورها برای اطمینان از دسترسی عادلانه به مزایای پیشرفتهای علمی ضروری است.
با وجود پیش‌بینی‌های غم‌انگیز که نشان می‌دهد بدون تغییرات سیاستی 66% شانس برای افزایش دما به بالای 3 درجه سانتی‌گراد در این قرن وجود دارد، کاهش‌های قابل توجهی در انتشار گازهای گلخانه‌ای انجام شده است. راه‌حل‌های بلندمدت همچنان برای تطابق با توافق‌های بین‌المللی اقلیمی ضروری است و باید تلاش کرد تا گرم شدن به کمتر از 1.5 درجه سانتی‌گراد نسبت به سطوح پیش از صنعتی محدود شود.
فراخوان فوری برای اقدام اقلیمی در میان گرمای بی‌سابقه: یک نمای کلی جامع
افزایش فراوانی حوادث آب و هوایی شدید یک زنگ خطر برای اقدام فوری اقلیمی است. علاوه بر گرمای بی‌سابقه‌ای که سال 2023 به ارمغان آورده، درک پیامدهای چندوجهی این مسئله برای محیط زیست، جامعه و اقتصادهای جهانی بسیار حیاتی است.
سؤالات کلیدی در مورد بحران اقلیمی
1. عامل‌های اصلی این افزایش بی‌سابقه گرما چیستند؟
– عوامل اصلی شامل انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت‌های انسانی، deforestation، و افزایش مصرف انرژی به دلیل شهرنشینی است. دماهای ثبت‌شده امسال به‌دلیل یک رویداد ال‌نینوی قوی تشدید شده‌اند.
2. این افزایش دما چگونه بر سلامت جهانی تأثیر می‌گذارد؟
– دماهای بالاتر می‌توانند منجر به بیماری‌های مرتبط با گرما، مشکلات تنفسی ناشی از کیفیت هوای نامناسب و افزایش شیوع ناقلین بیماری مانند پشه‌ها شوند. جمعیت‌های آسیب‌پذیر، به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه، ممکن است با عوارض جدی سلامتی مواجه شوند.
3. تغییرات اقلیمی چه نقشی در از دست دادن تنوع زیستی ایفا می‌کند؟
– تغییرات اقلیمی اکوسیستم‌ها را مختل کرده و منجر به از دست رفتن زیستگاه‌ها، الگوهای مهاجرت تغییر یافته و افزایش نرخ انقراض می‌شود. گزارشی اخیر از پلتفرم علم-سیاست بین‌دولتی راجع به تنوع زیستی و خدمات اکوسیستمی نشان می‌دهد که تغییرات اقلیمی به تنهایی تقریبا یک میلیون گونه را در معرض انقراض قرار می‌دهد.
چالش‌ها و جنجال‌های کلیدی
– تعهد سیاسی و اجرای سیاست‌ها: با وجود توافق‌های بین‌المللی مانند توافق پاریس، کشورها به دلیل منافع اقتصادی و مقاومت سیاسی در برآورده کردن اهداف خود با مشکل روبرو هستند، که تنش بین اهداف زیست‌محیطی و برنامه‌های توسعه را نشان می‌دهد.
– بستگی به فناوری در برابر راه‌حل‌های طبیعی: در حالی که نوآوری‌های فناوری مانند جذب و ذخیره‌سازی کربن راه‌حل‌هایی را ارائه می‌دهند، این پرسش مطرح می‌شود که آیا باید به راه‌حل‌های مبتنی بر طبیعت مانند جنگل‌کاری و احیایWetland که می‌توانند همچنین مخازن کربن ارائه دهند و به تنوع زیستی کمک کنند، اولویت بدهیم.
مزایا و معایب رویکردهای اقدام اقلیمی
– مزایا:
– به‌کارگیری منابع انرژی تجدیدپذیر وابستگی به سوخت‌های فسیلی را کاهش می‌دهد، استقلال انرژی را ترویج می‌دهد و می‌تواند مشاغل جدیدی در بخش‌های نوظهور ایجاد کند.
– پیشرفتهای فناوری می‌تواند منجر به پاسخ‌های مؤثرتر به فاجعه‌های اقلیمی و بهبود روش‌های پیش‌بینی شود.
– معایب:
– انتقال به فناوری‌های سبز نیازمند سرمایه‌گذاری قابل توجهی در ابتدا است که ممکن است برای کشورهای با درآمد پایین چالش‌برانگیز باشد.
– مقاومت عمومی در برابر فناوری‌های جدید یا تغییرات در سبک زندگی می‌تواند پیشرفت را کند کند، همانطور که در بحث‌های جاری در مورد پذیرش وسایل نقلیه الکتریکی و روش‌های کشاورزی پایدار مشهود است.
همکاری جهانی و مسیر پیشرو
با مواجهه جهان با یک بحران محیط زیستی بی‌سابقه، همکاری فرامرزی ضروری است. قله‌های جهانی، مانند کنفرانس آینده سازمان ملل، به عنوان پلت‌فرم‌هایی برای کشورها برای به اشتراک گذاشتن پیشرفت‌ها، هم‌راستا کردن سیاست‌های اقلیمی و متعهد شدن به استراتژی‌های عملی عمل می‌کنند. با این حال، اثربخشی این جلسات عمدتاً به اراده سیاسی و مسئولیت‌پذیری کشورهای شرکت‌کننده بستگی دارد.
در پایان، فوریت اقدام اقلیمی را نمی‌توان نادیده گرفت. برآورده کردن اهداف اقلیمی نیازمند یک رویکرد پایدار است که فناوری، نوآوری در سیاست و مشارکت جامعه را برای کاهش تأثیرات شدید تغییرات اقلیمی ادغام کند. برای اطلاعات بیشتر در مورد این نگرانی مهم، به سازمان‌های متعهد به تلاش‌های اقدام اقلیمی در WMO و UN مراجعه کنید.
