Lidia Perskaیک گزارش اخیر سازمان ملل متحد توصیه کرده است که یک صندوق جهانی برای پیشرفت هوش مصنوعی (AI) تأسیس شود که به‌ویژه به حمایت از کشورهای در حال توسعه بپردازد. این صندوق از مشارکت‌های دولت‌ها و شرکت‌های خصوصی استقبال خواهد کرد و دسترسی به پیشرفت‌های AI را برای کشورهایی که ممکن است فاقد منابع باشند، تسهیل خواهد کرد.
این گزارش که توسط گروه مشاور سازمان ملل در مورد AI منتشر شده، هفت توصیه استراتژیک را برای پر کردن شکاف تکنولوژیکی ارائه می‌دهد. یکی از پیشنهادات کلیدی، ایجاد مخزنی برای مدل‌ها و مجموعه داده‌های AI است که می‌تواند به طور قابل توجهی در دستیابی به اهداف توسعه پایدار سازمان ملل، از جمله ریشه‌کن کردن فقر و دسترسی به آموزش با کیفیت، کمک کند.
به‌طور خاص، یک کارشناس فناوری درگیر در این ابتکار بر اهمیت اجتناب از اشتباهات مرتکب شده در پاسخ جهانی به تغییرات اقلیمی تأکید کرد و خواستار کمک به کشورهایی شد که نمی‌توانند به‌طور مستقل در فناوری AI سرمایه‌گذاری کنند.
این گزارش هشدار می‌دهد که تحول AI عمدتاً تحت سلطه تعدادی شرکت چند ملیتی است که خطراتی را مبنی بر تحمیل فناوری بر جوامع بدون مشارکت آنها به همراه دارد. به‌منظور مقابله با این موضوع، پیشنهاد سازمان ملل شامل تشکیل یک پنل علمی بین‌المللی برای ارائه بینش‌های بی‌طرفانه در مورد AI است که نابرابری‌های دانشی بین آزمایشگاه‌های پیشرو در AI و جامعه جهانی را مورد توجه قرار می‌دهد.
قوانین governing استفاده از AI در سطح جهانی هنوز در مراحل اولیه است و تنها چند کشور اقدام به اجرای مقررات کرده‌اند. اروپا با تصویب قانون هوش مصنوعی، که اولین چارچوب قانونی جامع برای AI است، قدمی به جلو برداشته است.
صندوق جهانی پیشنهادی برای هوش مصنوعی: پرداختن به نابرابری‌های جهانی
با توجه به پیشرفت سریع هوش مصنوعی (AI)، سازمان ملل پیشنهاد تأسیس یک صندوق جهانی را داده است که به‌منظور افزایش دسترسی به AI برای کشورهای در حال توسعه ایجاد شود. این ابتکار، که از نیاز فوری به پر کردن شکاف فناوری ناشی می‌شود، سوالات متعدد و همچنین فرصت‌ها و چالش‌های مرتبط با پیشرفت AI در مقیاس جهانی را مطرح می‌کند.
سوالات کلیدی در خصوص صندوق جهانی
1. هدف اصلی صندوق جهانی برای AI چیست؟
هدف اصلی دسترسی عادلانه به فناوری‌ها و منابع AI برای کشورهای در حال توسعه است. با حمایت از نوآوری و پرورش توسعه محلی، این صندوق قصد دارد این کشورها را توانا سازد تا از AI برای توسعه پایدار استفاده کنند.
2. چه کسانی به این صندوق کمک خواهند کرد و این صندوق چگونه مدیریت خواهد شد؟
مشارکت‌ها از منابع متنوعی شامل دولت‌ها، شرکت‌های خصوصی، سازمان‌های غیر دولتی و سازمان‌های بین‌المللی خواهد بود. مدیریت این صندوق احتمالاً شامل همکاری با بانک‌های توسعه و سازمان‌های فناوری برای اطمینان از شفافیت و مؤثر بودن خواهد بود.
3. این صندوق چگونه بر جوامع محلی در کشورهای در حال توسعه تأثیر خواهد گذاشت؟
با ارائه منابع و آموزش، این صندوق به‌دنبال این است که ذینفعان محلی را قادر سازد تا راه‌حل‌های هوش مصنوعی مناسب با زمینه خود را که به چالش‌های خاص جامعه‌شان می‌پردازد، توسعه دهند و از رویکرد «یک سایز برای همه» که معمولاً با فناوری‌های وارداتی همراه است، جلوگیری کنند.
چالش‌ها و جنجال‌های کلیدی
در حالی که صندوق جهانی برای AI فرصت‌های متعددی را ارائه می‌دهد، اما همچنین با چالش‌های قابل توجهی نیز مواجه است:
– وابستگی به فناوری خارجی: کشورهای در حال توسعه ممکن است به فناوری‌های AI خارجی وابسته شوند، که می‌تواند نوآوری محلی را تضعیف کند. خطر این وجود دارد که این کشورها حتی با حمایت مالی، ظرفیت توسعه راه‌حل‌های مستقل AI را نداشته باشند.
– مسائل حاکمیت داده: استفاده از AI اغلب نیازمند مقادیر زیادی داده است که نگرانی‌هایی در مورد حریم خصوصی و مالکیت داده‌ها ایجاد می‌کند. کشورهای در حال توسعه ممکن است در ایجاد چارچوب‌های قانونی قوی برای محافظت از داده‌های شهروندان با مشکل مواجه شوند، به‌ویژه زمانی که با شرکت‌های بین‌المللی همکاری می‌کنند.
– کیفیت و ارتباط آموزش: بدون آموزش مناسب که متناسب با زمینه‌های محلی باشد، خطر این وجود دارد که فناوری‌های AI ارائه شده نتوانند به چالش‌های پیچیده موجود در این کشورها به‌خوبی پاسخ دهند.
مزایا و معایب
مزایا:
– توانمندسازی کشورهای در حال توسعه: این صندوق می‌تواند با فراهم کردن ابزارهای لازم برای استفاده از AI برای نیازهای خاص آنها، کشورهای در حال توسعه را توانمند سازد و رشد اقتصادی و رفاه اجتماعی را افزایش دهد.
– نوآوری و کارآفرینی: دسترسی به منابع و تأمین مالی می‌تواند استارتاپ‌های محلی و نوآوری در AI را تحریک کند و فرهنگ پیشرفت فناورانه را تقویت کند.
– همکاری جهانی: این ابتکار همکاری بین‌المللی در فناوری را ترویج می‌کند و می‌تواند منجر به تبادل دانش و بهترین شیوه‌ها شود که به نفع همه طرف‌های involved خواهد بود.
معایب:
– چالش‌های تخصیص منابع: اطمینان از توزیع عادلانه و مؤثر منابع بین کشورهای مختلف می‌تواند پیچیده باشد، به‌ویژه در مناطقی با سطوح مختلف حکمرانی و پایداری.
– امکان سوءاستفاده: خطر این وجود دارد که منابع و فناوری‌ها برای مقاصدی که با هدف اولیه همخوانی ندارند، مانند نظارت یا کاربردهای نظامی، استفاده شوند.
– عدم تطابق در انتظارات: کشورهای مختلف ممکن است انتظارات متفاوتی از تأثیر AI بر اقتصاد و جوامع خود داشته باشند که می‌تواند به عدم رضایت از نتایج منجر شود.
در نتیجه، تأسیس صندوق جهانی برای AI توسط سازمان ملل متحد یک مسیر امیدوارکننده برای کاهش نابرابری‌ها در دسترسی به فناوری‌های AI را ارائه می‌دهد. با این حال، ضروری است که چالش‌های مرتبط با این ابتکار به‌طور کارآمد مورد توجه قرار گیرد تا اطمینان حاصل شود که این ابتکار به توانمندسازی واقعی و توسعه پایدار در سراسر جهان منجر شود.
برای اطلاعات بیشتر درباره هوش مصنوعی و پیامدهای جهانی آن، می‌توانید به وب‌سایت رسمی سازمان ملل و صفحه سازمان جهانی بهداشت در مورد سلامت دیجیتال مراجعه کنید.
