Lidia Perskaدر حرکتی جسورانه، سناتور مستقل دیوید پوکاک نگرانی‌هایی را در مورد سلامت دموکراسی به ویژه با توجه به افزایش تکنولوژی‌های هوش مصنوعی (AI) تولیدی ابراز کرده است. نظرات اخیر وی در شبکه‌های اجتماعی بر دو ویدیو که به طور قانع‌کننده‌ای تغییر داده شده‌اند، تمرکز دارد که در آن‌ها نخست‌وزیر استرالیا آنتونی آلبانیز و رهبر اپوزیسیون پیتر داتون به نظر می‌رسد که از ممنوعیت کامل تبلیغات قمار حمایت می‌کنند. واقع‌گرایی این ویدیوهای دیپ‌فیک پوکاک را شگفت‌زده کرده و او را واداشته تا در مورد عدم وجود چارچوب‌های قانونی برای مدیریت چنین محتوایی ابراز ناخرسندی کند.
پوکاک به شدت بر این باور است که بدون اقدامات قانونی فوری، پتانسیل هوش مصنوعی تولیدی برای مختل کردن فرآیندهای دموکراتیک تنها افزایش خواهد یافت. او خواستار تصویب قانونی فوری برای ممنوعیت استفاده از محتوای تولید شده با هوش مصنوعی در کمپین‌های انتخاباتی و طرفداری از استانداردهای واضح‌تر در تبلیغات سیاسی شد.
این مسئله فراتر از مرزهای استرالیا گسترش می‌یابد، با افزایش موارد جهانی که نشان می‌دهد چگونه هوش مصنوعی تولیدی می‌تواند بر نتایج انتخاباتی تأثیر بگذارد. کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که استرالیا نیز به این روند دچار خواهد شد. پوکاک بر اهمیت اطمینان از این که انتخابات حول بحث‌های واقعی ایده‌ها به جای فریب‌های پیشرفته برگزار شود، تأکید کرد.
در کنار همکار مستقل خود کیت چانی، پوکاک لایحه‌ای خصوصی به پارلمان ارائه کرده که به اصلاحات انتخاباتی حیاتی می‌پردازد. ابتکار آن‌ها به دنبال تقویت حفاظت‌های لازم برای حفظ فرآیندهای دموکراتیک در برابر تهدیدات فناوری در حال ظهور است.
خواستار اقدام علیه اطلاعات نادرست هوش مصنوعی در سیاست: نگرانی جهانی
ظهور تکنولوژی‌های هوش مصنوعی (AI) تولیدی در حال تغییر جنبه‌های مختلف زندگی مدرن است، اما در هیچ زمینه‌ای این تأثیر نگران‌کننده‌تر از صحنه سیاسی نیست. با توجه به حوادث اخیر ویدیوهای دیپ‌فیک که روایت‌های سیاسی را دستکاری می‌کنند، تشدید فوری برای اقدام جامع علیه اطلاعات نادرست تولید شده با هوش مصنوعی وجود دارد. با افزایش گفتگوها، چندین سؤال مهم در مورد تأثیر این تکنولوژی‌ها بر دموکراسی، حکومت‌داری و اعتماد اجتماعی به وجود می‌آید.
اطلاعات نادرست تولید شده با هوش مصنوعی چیست؟
اطلاعات نادرست تولید شده با هوش مصنوعی به محتوایی اشاره دارد که توسط سیستم‌های هوش مصنوعی تولید یا تغییر داده می‌شود، مانند دیپ‌فیک‌های واقعی یا متون گمراه‌کننده، که به منظور گمراه کردن بینندگان در باور به روایت‌های نادرست طراحی شده‌اند. این نوع اطلاعات نادرست می‌تواند به سرعت گسترش یابد، به ویژه در پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی، و منجر به سردرگمی عمومی و احتمالاً تغییر نتایج سیاسی شود.
چرا خواست برای اقدام ضروری است؟
فشار چشم‌گیر برای اقدام ناشی از توان بالقوه تکنولوژی‌های هوش مصنوعی برای ساخت و تحریف واقعیت در مقیاسی است که می‌تواند به اعتبار انتخاباتی آسیب بزند، افکار عمومی را دستکاری کند و ناهماهنگی اجتماعی ایجاد کند. بدون وجود اقدامات قانونی، صحنه سیاسی ممکن است هر چه بیشتر پیچیده شود و توانایی شهروندان برای اتخاذ تصمیمات آگاهانه را مختل کند.
چالش‌های کلیدی در نظارت بر اطلاعات نادرست هوش مصنوعی چیست؟
1. سرعت توسعه تکنولوژی: تکنولوژی‌های هوش مصنوعی به سرعت در حال تحول هستند و غالباً از فرآیند قانونی جلوتر می‌زنند. ناظران با چالش‌هایی در هماهنگی با پیشرفت‌ها و تهدیدات بالقوه مواجه هستند.
2. آزادی بیان: هر گونه اقدام برای مقابله با اطلاعات نادرست هوش مصنوعی ممکن است نگرانی‌هایی در مورد آزادی بیان ایجاد کند و بحث‌هایی را در مورد مرز بین نظارت و سانسور به وجود آورد.
3. شناسایی و تعریف اطلاعات نادرست: تمایز بین ارتباط سیاسی واقعی و اطلاعات نادرست چالش خاصی است، زیرا تعاریف ممکن است سابجکتیو باشند.
4. هماهنگی جهانی: اطلاعات نادرست مرز نمی‌شناسد و این موضوع تلاش‌های نظارتی را به دلیل وجود قوانین و استانداردهای متفاوت در کشورهای مختلف پیچیده می‌کند.
مزایا و معایب نظارت بر هوش مصنوعی در سیاست
مزایا:
– حفاظت از یکپارچگی دموکراتیک: نظارت مؤثر می‌تواند شیوع محتوای گمراه‌کننده را کاهش دهد و به این ترتیب اعتماد به فرآیندهای دموکراتیک را بازگرداند.
– تقویت پاسخگویی: پیاده‌سازی استانداردهای واضح برای تبلیغات سیاسی می‌تواند اطمینان حاصل کند که افراد یا سازمان‌های پشت محتوای گمراه‌کننده پاسخگو هستند.
– تقویت یک رأی‌دهنده آگاه: نظارت بر اطلاعات نادرست تولید شده با هوش مصنوعی فرهنگ را تشویق به ارزش‌گذاری اطلاعات دقیق و تعامل انتقادی با رسانه‌ها می‌کند.
معایب:
– پیچیدگی در پیاده‌سازی: اجرای قوانین علیه محتوای تولیدی با هوش مصنوعی ممکن است پیچیده شود و به منابع و تخصص‌های قابل توجهی نیاز داشته باشد.
– پتانسیل سوءاستفاده: مقرراتی که به منظور کاهش اطلاعات نادرست طراحی شده‌اند ممکن است به منظور سرکوب نارضایتی سیاسی مشروع یا انتقاد به شکل ناپسند استفاده شوند.
– تأثیر اقتصادی: قوانین سختگیرانه‌تر بر هوش مصنوعی ممکن است نوآوری و توسعه در بخش فناوری را مختل کند و رشد در یک زمینه رو به رشد را محدود کند.
نتیجه‌گیری
با توجه به چالش‌هایی که هوش مصنوعی در سیاست ایجاد می‌کند، نیاز به اتخاذ رویکردی پیشگیرانه وجود دارد. تلاش‌هایی که توسط رهبرانی مانند دیوید پوکاک آغاز شده است، نشانه‌ای از شناخت فزاینده این مسئله در حال حاضر است. اطمینان از یک محیط که بحث‌های واقعی و شهروندان آگاه را ارتقا دهد، برای سلامت دموکراسی در سراسر جهان حیاتی است. با این حال، دستیابی به این تعادل نیاز به بررسی دقیق از تأثیرات مختلف نظارت بر تکنولوژی‌های هوش مصنوعی در عرصه سیاسی دارد.
برای اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع، به MIT Technology Review و CNBC مراجعه کنید تا بینش‌هایی در مورد فناوری و تجزیه و تحلیل سیاسی دریافت کنید.
