Kevin Topolskyاتحادیه اروپا، ایالات متحده و انگلستان آماده‌اند تا یک پیمان بین‌المللی تاریخی برای تنظیم فناوری‌های هوش مصنوعی امضا کنند. به گزارش یک نشریه مالی معتبر، این توافقنامه تحول‌آفرین به عنوان بخشی از تلاش‌ها برای ایجاد یک چارچوب جامع برای حاکمیت هوش مصنوعی در حال شکل‌گیری است.
این پیمان که به عنوان کنوانسیون چارچوب شورای اروپا در مورد هوش مصنوعی شناخته می‌شود، به مدت بیش از دو سال در حال توسعه بوده و بیش از 50 کشور، از جمله کانادا، اسرائیل، ژاپن و استرالیا در آن شرکت داشته‌اند. این کنوانسیون نه تنها بر تنظیم هوش مصنوعی تمرکز دارد، بلکه به اهمیت حقوق بشر، دموکراسی و حاکمیت قانون نیز تأکید می‌کند.
از امروز، 5 سپتامبر، کشورهایی که می‌خواهند این پیمان حیاتی را تأیید کنند، می‌توانند این کار را در ویلنیوس، پایتخت لیتوانی انجام دهند. این ابتکار یک قدم مهم در مقابله با چالش‌های ناشی از پیشرفت سریع فناوری‌های هوش مصنوعی و اطمینان از انطباق آنها با استانداردهای اخلاقی و مسئولیت‌های قانونی است.
تصویب کنوانسیون توسط کمیته وزرای شورای اروپا در ماه مه گذشته، یک لحظه محوری در تلاش‌های بین‌المللی برای ایجاد یک رویکرد یکپارچه به حاکمیت هوش مصنوعی بود. امضای آینده انتظار می‌رود ذینفعان کلیدی را که متعهد به پرورش یک فضای ایمن و مسئولانه برای هوش مصنوعی هستند، گرد هم آورد.
توافق تاریخی در مورد تنظیم هوش مصنوعی پیش‌بینی می‌شود: نگاهی نزدیک‌تر
همزمان با آماده شدن رهبران جهانی برای امضای یک پیمان بین‌المللی محوری برای تنظیم هوش مصنوعی (AI)، جنبه‌های مختلف این توافق به‌نحوی هم وعده و هم نگرانی‌ها را نشان می‌دهد. پیمان پیش‌بینی‌شده که به رهبری اتحادیه اروپا، ایالات متحده و انگلستان صورت می‌گیرد، یک قدم جسورانه به سوی ایجاد یک چارچوب جامع برای حاکمیت هوش مصنوعی محسوب می‌شود. اما در میان هیجان، سوالات کلیدی، چالش‌ها و پیامدهای بالقوه نیاز به توجه دارد.
سوالات و پاسخ‌های کلیدی
1. هدف‌های اصلی پیمان چیست؟
این پیمان هدف دارد تا اطمینان حاصل کند که فناوری‌های هوش مصنوعی به‌گونه‌ای توسعه و استفاده می‌شوند که به حقوق بنیادین احترام بگذارند، ایمنی عمومی را افزایش دهند، و کرامت انسانی را ترویج کنند. همچنین به دنبال ایجاد سازوکارهای مسئولیت‌پذیری برای توسعه‌دهندگان و کاربران هوش مصنوعی است تا نوآوری مسئولانه را تسهیل کند.
2. چه کسی تحت این چارچوب جدید مسؤول خواهد بود؟
این توافقنامه مسؤولیت‌ها را نه تنها برای شرکت‌هایی که فناوری‌های هوش مصنوعی را توسعه می‌دهند، بلکه برای دولت‌هایی که این سیستم‌ها را در خدمات عمومی به کار می‌گیرند، مشخص می‌کند. این شامل اقدامات اجرایی برای عدم‌اطاعت و سازوکارهای نظارتی است.
3. این توافق چگونه به اختلافات جهانی در قابلیت‌های هوش مصنوعی می‌پردازد؟
پیمان پیش‌بینی می‌کند که با ترویج اشتراک‌گذاری دانش، توانمندسازی و تخصیص منابع به کشورهای کم‌درآمد، عدم توازن فناوری را پیشگیری کند.
چالش‌ها و جنجال‌های کلیدی
مسیر به سمت یک چارچوب یکپارچه برای حاکمیت هوش مصنوعی مملو از چالش‌ها است. جنجال‌های پیرامون این پیمان ممکن است شامل باشد:
– نگرانی‌های حاکمیتی: کشورهای ممکن است نگران باشند که واگذاری کنترل به یک نهاد بین‌المللی می‌تواند به منافع ملی آسیب بزند یا نوآوری خاص به زمینه‌های آنها را محدود کند.
– نابرابری در اجرا: احتمال دارد که کشورهای ثروتمند بهتر بتوانند با مقررات سختگیرانه سازگار شوند و کشورهای در حال توسعه نتوانند به استانداردهای تعیین‌شده در پیمان برسند.
– تنوع استانداردهای اخلاقی: کشورهای مختلف نگرش‌های متفاوتی در مورد ملاحظات اخلاقی حول هوش مصنوعی دارند که ایجاد مقررات قابل‌قبول جهانی را پیچیده می‌کند.
مزایا و معایب
این توافق پیش‌بینی‌شده مزایای زیادی به همراه دارد:
– استانداردهای یکپارچه: ایجاد استانداردهای نظارتی مشترک می‌تواند به اطمینان از امنیت و کارآیی فناوری‌های هوش مصنوعی در سطح جهانی کمک کند.
– همکاری بین‌المللی: پیمان ترویج همکاری میان کشورها را در پی دارد و گفت‌وگوی قوی را در مورد بهترین روش‌ها در توسعه هوش مصنوعی تقویت می‌کند.
– حفاظت از حقوق: با گنجاندن حقوق بشر و ملاحظات اخلاقی در مقررات هوش مصنوعی، پیمان هدف دارد تا از سوءاستفاده از فناوری جلوگیری کند.
اما همچنین معایب قابل‌توجهی نیز وجود دارد:
– مانع نوآوری: مقررات بیش از حد سخت می‌تواند نوآوری را محدود کند، به ویژه برای استارتاپ‌ها که فاقد منابع لازم برای انطباق هستند.
– سختی‌های اجرایی: نظارت بر انطباق در حوزه‌های قضایی مختلف می‌تواند کار دشواری باشد و ممکن است موجب ایجاد میدان‌های نابرابر شود.
– احتمال بوروکراسی: ایجاد نهادهای نظارتی جدید می‌تواند منجر به بوروکراسی و کاغذبازی شود و به تأخیر در پیاده‌سازی فناوری‌های مفید بینجامد.
نگاهی به جلو
امضای احتمالی در ویلنیوس یک نقطه عطف مهم در حاکمیت جهانی هوش مصنوعی است. در حالی که کشورهای مختلف برای هماهنگ‌سازی تلاش‌های خود به منظور مدیریت مسئولانه پیچیدگی‌های فناوری‌های هوش مصنوعی آماده می‌شوند، در نهایت کارایی این پیمان به همکاری، گفت‌وگو و تعهد کشورهای شرکت‌کننده بستگی خواهد داشت.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تحولات جاری در زمینه تنظیم هوش مصنوعی، به شورای اروپا و اتحادیه جهانی مخابرات که بازیگران مهمی در تدوین سیاست‌های آینده هوش مصنوعی هستند، مراجعه کنید.
