Lidia Perskaزیر نگاه دقیق ماه، گوشواره یک کوزاک زینت‌دهنده شهر گارد، یک آثار فراموش شده از گذشته است. شب آرام تنها هم صداهای خفه را در خود جای داده و در حالی که حرکات بی‌آهنگ نوری وهمی را خلق می‌کنند، چادر استپ وحشی یک آسمان قهوه‌ای کوکتل خوزه ای را به سقف می‌پوشاند، با خاطراتی که در سنگ حک شده و از زمان تقدس کرده، در بین صخره‌های گرد فراموش شده در بادین تکون می‌خورد.
ترجمه‌ی پاراگراف بالا ناممکن است.
