Kevin Topolskyیک مجله علمی نخبه در استرالیا اخیراً با انتشار یک سری مقالات تماماً توسط هوش مصنوعی تولید شده، هیجان انگیز شد. این آزمایش با هدف بررسی قابلیت‌های هوش مصنوعی در ایجاد محتوا انجام شد و با واکنش منفی از جامعه علمی در استرالیا روبرو شد. در طول دو هفته در ماه ژولای سال 2024، مجله معتبر COSMOS، متعلق به موسسه تحقیقات علمی برجسته استرالیایی CSIRO، شش مقاله علمی نوشته شده توسط هوش مصنوعی منتشر کرد که تازگی‌های مختلف از سیاهچاله‌ها تا مخازن کربن را پوشش داد. این مقالات با وضوح به هوش مصنوعی نسبت داده شده بودند و با استفاده از برنامه GPT-4 و با بهره‌گیری از پایگاه داده گسترده‌ای از مقالات و منابع موجود ایجاد شدند.
این حرکت مورد انتقاد قرار گرفت ولی نمایندگان CSIRO آن را دفاع کردند و بر جایگاه اصلی این پروژه بررسی مخاطرات و فرصت‌های ارتباطی هوش مصنوعی با ساختار داستان مقاله تأکید کردند. با وجود فرایند دقیق تأیید واقعیت که توسط COSMOS پیاده‌سازی شد، نگرانی‌ها در مورد کپی‌رایت، اخلاق و دقت محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی پاسخ داده نشد. بسیاری از کارمندان سردبیر مجله، مقالات تولید شده توسط هوش مصنوعی را به عنوان تلاشی اشتباه درک کرده‌اند که حسن نقشه‌نگاری را خطرناک می‌سازد.
اگرچه COSMOS یک منبع معتبر برای انتشارات علمی است، مشکلات مالی منجر به کاهش قابل ملاحظه‌ای شدن در ابتدای امسال شد و امتداد آن منجر به تحویل مدیریت به CSIRO در ژوئن 2024 شد. آزمایش مقاله هوش مصنوعی تا فوریه 2025 برای ارزیابی برنامه‌ریزی، رهنمودهای استفاده و کارایی کلی ابزار برنامه ریزی شده‌است. استفاده چندگانه از هوش مصنوعی در روزنامه‌نگاری همچنان موجب بحث در مورد آینده تولید محتوا و اثرات اخلاقی خودکارسازی در رسانه‌ها می‌شود.
کشف بیشتر ارزش‌های ارتباطی از روزنامه‌نگاری با هوش مصنوعی
در فراگیر شدن روزنامه‌نگاری با هوش مصنوعی، چند سوال شایسته ازجا در می‌آیند که به پیچیدگی‌ها و تبعات این ممارسه نوآورانه نور و توجه می‌اندازند:
1. چه تأثیرات بلندمدت احتمالی از پذیرش گسترده مقالات تولید شده توسط هوش مصنوعی در روزنامه‌نگاری هستند؟
2. روزنامه‌نگاران سنتی چگونه نقش خود را در یک محیطی که بیشتر به تحریک هوش مصنوعی وابسته است درک می‌کنند؟
3. چه سامانه‌های حفاظتی می‌توانند برای آدرس‌دهی به نگرانی‌ها درباره سرقت ادبی و دقت در محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی پیاده‌سازی شوند؟
چالش‌های اصلی و اختلافات
یکی از چالش‌های اصلی مرتبط با مقالات تولید شده توسط هوش مصنوعی، ابهامی است که بین محتوای اصیل تولید شده توسط انسان و متن تولید شده توسط ماشین ایجاد می‌کند. این ابهامات سوالاتی را درباره معتبریت و اعتماد بخشی اطلاعات منتشر شده از طریق هوش مصنوعی برمی‌آورد. همچنین، ملاحظات اخلاقی مربوط به تعیین نویسندگی و حفظ اصالت روزنامه‌نگاری چالش‌های مهمی را برای صنعت ایجاد می‌کند.
علاوه بر این، با تحول فناوری هوش مصنوعی، پتانسیل مخطوطه و انحراف در مقالات تولید شده توسط هوش مصنوعی بزرگ است. اطمینان از دقت و بی‌طرفی محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی همچنان بیشتر حس شده و برای هر دو دستگاه روزنامه‌نگار و مصرف‌کنندگان بحث‌برانگیز است.
مزایا و معایب
پذیرش روزنامه‌نگاری با هوش مصنوعی دسته‌ای از مزایا را ارائه می‌دهد، شامل افزایش کارایی در تولید محتوا، توانایی پردازش مقادیر زیادی از داده به سرعت و پتانسیل تحویل محتوای شخصی‌سازی شده است. هوش مصنوعی همچنین می‌تواند کمک کند تا در جستجوی زاویه‌ها و دیدگاه‌های جدید که روزنامه‌نگاران انسانی ممکن است در نظر بگیرند، پرداخت.
با این حال، نمی‌توان از معایب روزنامه‌نگاری با هوش مصنوعی عبور کرد. این شامل نگرانی‌ها در مورد از دست دادن خلاقیت و همدلی انسانی در گفتاری، خطر تقویت تعصبات موجود در داده‌های تغذیه‌بازی‌هایی مخاطب به سیستم‌های هوش مصنوعی، و چالش حفظ صدا و سبک ممیزی که کار روزنامه‌نگاری را تعریف می‌کند می‌باشد.
همانطور که بحث درباره روزنامه‌نگاری با هوش مصنوعی فراوان می‌شود، برای علاقه‌مندان ضروری است که از این مزایا و محاسن با تأمل و بررسی توانایی پاسخ‌گویی به چالش‌های اخلاقی و چشم‌انداز تکاملی نوآوری رسانه‌ای توجه کنند.
برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد چشم‌انداز تکاملی هوش مصنوعی در روزنامه‌نگاری، به سایت‌های NY Times و BBC مراجعه کنید.
