به تازگی نقش هوش مصنوعی در صنعت سلامت روانی به گونه‌ای بوده که پرسش‌هایی در مورد اثربخشی و طبقه‌بندی آنها برانگیخته است. این ربات‌های گپزن، همچون ایرکیک و ووبات، پشتیبانی ۲۴ ساعته و یک محیط بی‌تبعیض برای بررسی مسائل سلامت روانی ارائه می‌دهند. اما سوال باقی مانده این است: آیا آنها به عنوان یک شکل از درمان محسوب می‌شوند یا تنها یک ابزار خودکمک؟
هر چند برخی اعتقاد دارند که ربات‌های گپزن به عنوان درمان دسته‌بندی نباید شوند، اما آنها بدون شک کمک‌های ارزشمندی را برای افرادی که با چالش‌های کم‌طولانی‌تر روانی و احساسی روبه‌رو هستند، فراهم می‌کنند. این ربات‌ها از تکنیک‌های متداول استفاده شده توسط روان‌پزشکان، مثل اظهارات همدردانه، ارائه تمرین‌های تنفسی، و پیشنهاد استراتژی‌های مدیریت استرس، بهره می‌برند. اگرچه این اهداف مشابه را به‌دست می‌آورند، اما اختلافات واضحی نسبت به جلسات درمان سنتی دارند.
برای مثال، ایرکیک با هدف جلوگیری از دسته‌بندی خود به عنوان درمان همراهی می‌کند و به مزایای درمانی آن توجه دارد. کارین آندره استفان، هم‌موسس ایرکیک، بر اهمیت اوضاع پیچیده با برچسب زده شدن به عنوان یک شکل از درمان تاکید دارد، حتی اگر کاربران آن را به عنوان چنین چیزی درک کنند. این تمایز در حوزه رو به رشد سلامت دیجیتال، که از نظارت تنظیمی از سوی سازمان‌هایی همچون اداره غذا و دارو (FDA) بی‌بهره است، حیاتی است.
محدودیت نظارتی FDA چالش‌هایی را برای صنعت سلامت روانی ایجاد کرده است زیرا بر سعی در برخورد با یک بحران در میان نوجوانان و جوانان حساس است. این برنامه‌ها به طور صریح بیماری تشخیص‌نمی‌دهند یا درمان نمی‌کنند، که به آنها اجازه می‌دهد تا از زیرنظر تنظیمی گذر کنند. با این حال، این امر به این معنا است که مصرف‌کنندگان داده‌های محدودی در مورد اثربخشی آنها دارند. در حالی که گپ‌زن‌ها جایگزین رایگان و دسترسی‌پذیری برای درمان محسوب می‌شوند، هنوز نیاز به شواهد علمی برای حمایت از تاثیر آنها بر سلامت روانی وجود دارد.
Frequently Asked Questions (سوالات متداول)
آیا ربات‌های گپزن به عنوان درمان شناخته می‌شوند؟
ربات‌های گپزن معادل جلسات درمان سنتی نیستند. اگرچه از تکنیک‌های استفاده شده توسط روان‌پزشکان نیز بهره می‌برند، مثل اظهارات همدردانه و پیشنهاد استراتژی‌های مقابله، اما به عنوان درمان رده‌بندی نمی‌شوند.
آیا ربات‌های گپزن دارای تأییدیه FDA هستند؟
بیشتر ربات‌های گپزن در صنعت سلامت روانی تأییدیه FDA ندارند. با این حال، برخی شرکت‌ها به‌صورت داوطلبانه به فرآیند تأییدیه پرداختند تا اعتبار و ثابت کردن اثربخشی خود را اطمینان حاصل کنند.
چگونه ربات‌ها به بهبود سلامت روانی کمک می‌کنند؟
ربات‌ها پشتیبانی روانی دسترسی‌پذیر و بی‌تبعیض را فراهم می‌کنند؛ به‌ویژه برای افرادی که با چالش‌های کم‌طولانی‌تر روانی مواجه هستند. آنها راهی برای مدیریت استرس، اضطراب، و افسردگی ارائه می‌دهند و می‌توانند به‌عنوان تکمیلی برای درمان سنتی عمل کنند یا به عنوان گزینه‌ای برای لیست انتظارهای بلند عمل کنند.
آیا ربات‌ها قادر به شناسایی وضعیت‌های اورژانسی هستند؟
اگرچه ربات‌ها طراحی نشده‌اند تا خدمات مشاوره بحران یا پیشگیری از خودکشی ارائه دهند، اما هدف آنها شناسایی وضعیت‌های اورژانسی است. در چنین مواردی، آنها کاربران را با اطلاعات تماس مراکز پیشگیری از بحران و سایر منابع ارائه می‌دهند تا همکاری مناسب انجام شود.
صنعت سلامت دیجیتال به دنبال ایجاد تغییراتی جذاب در زمینه سلامت روانی است. این صنعت تا حد زیادی رشد قابل توجهی را در سال‌های اخیر تجربه کرده‌است و انتظار می‌رود بازار هوش مصنوعی جهانی در حوزه بهداشت به‌سرعت به ۶۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۷ برسد. این رشد می‌تواند به چند عامل نسبت داده شود، از جمله افزایش شیوع مشکلات سلامت روانی، نبود کافی از پزشکان روان‌پزشک، و تقاضای روزافزون برای راه‌حل‌های بهداشتی دسترسی‌پذیر و ارزان.
The source of the article is from the blog guambia.com.uy