تصویب تاریخی قطعی توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد بر روی هوش مصنوعی (AI)، دارای پیامدهای قابل توجهی برای صنعت است. این تصمیم نهایی نماینده تلاش جهانی برای اطمینان از استفاده اخلاقی و مسوولانه از فناوری AI است که به نفع همه کشورها با رعایت حقوق بشر و اولویت دادن به ایمنی و اعتماد اتخاذ میشود. این توافق بینالمللی درباره استفاده اخلاقی از AI یک توسعه تاریخی است و نشانهای از تشخیص جمعی از ظرفیت AI در شکل دادن به یک آینده بهتر برای بشریت است. همچنین نیاز به رویههای مسئولانه در اجرای AI را تأکید میکند.
این تصمیم چندین اصل کلیدی را برای اجرای اخلاقی AI ترویج میدهد. یک جنبه حیاتی، اطمینان از دسترسی به فناوری AI برای تمام کشورهاست که هدف از آن پل شکاف دیجیتال و جلوگیری از نابرابریهای ناعادلانه در انتشار و توسعه AI است. این نکته بر اهمیت جامعیت و فرصتهای برابر در بهرهوری از ظرفیت AI تأکید میکند.
یک اصل دیگر، تأکید بر حفاظت از حقوق بشر در سیستمهای AI است. تصمیمنامه فراخوان اندازه گیری AI را به منظور احترام به آزادیهای اساسی نظیر حفظ حریم خصوصی، عدم تبعیض و خودمختاری مطالبه میکند. این مسأله حیاتی است برای جلوگیری از هر گونه سوء استفاده یا تضییع حقوق افراد که ممکن است از برنامههای AI ناشی شود.
تصمیمنامه همچنین بر اهمیت آنکه AI باید ایمن، محکم و قابل اعتماد باشد، تأکید میکند. این موضوع نشان میدهد که فناوریهای AI باید آزمون و ارزیابیهای دقیقی را طی کنند تا خطرات و ضعفها را کمینه کنند. علاوه بر این، از شفافیت در سیستمهای AI خواسته میشود تا افراد قادر باشند تا تصمیماتی که توسط الگوریتمهای AI گرفته میشود را درک کنند. این شفافیت مسئولیت پذیری را تقویت میکند و اعتماد به فناوریهای AI را افزایش میدهد.
اگرچه تصویب یکسان تصمیمنامه گام مهمی است، اما مهم است که در نظر گرفته شود که خود تصمیمنامه به تنهایی تضمین کننده رضایت جهانی نیست. همکاری نزدیک بین دولتها، سیاستگذاران و کارشناسان فناوری در ترجمه این اصول به سیاستها و روشهای عملی اساسی خواهد بود. گفتگوها و همکاری مداوم در سطح ملی و بینالمللی برای اجرای موثر استفاده اخلاقی از AI ضروری است.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره سازمان ملل و فعالیتهای آن، به وبسایت رسمی آن به آدرس un.org مراجعه کنید. برای اطلاعات اضافی درباره AI و تأثیرات آن میتوانید به منابع خبری معتبری نظیر The New York Times در آدرس nytimes.com مراجعه کنید.
The source of the article is from the blog scimag.news