در مراسم نمایشگاه تحقیق و توسعه در دانشگاه فناوری اطلاعات هیدرآباد (IIIT-H) ، یک سری گفتگوهای جالب با حضور کارشناسانی برگزار شد که به بررسی رابطه پیچیده بین الگوریتم‌ها، اخلاق و حکومت می‌پرداختند. پلانری افتتاحی موجب جلب توجه به گسترش روزافزون “تصمیم‌گیری الگوریتمی” در روش‌های دولتی و تأثیر آن بر شهروندان شد.
در طول رویداد، یکی از مطالعات مورد توجه که باعث تأسف زیاد شد، طرح “Samagra Vedika” بود که توسط دولت تلنگانا پیاده‌سازی شد و از الگوریتم‌ها برای تعیین واجد‌شرایط بودن و تخصیص مزایا برنامه‌های رفاهی استفاده می‌کرد. این مثال نیاز فوری به برگزاری گفتگوهای گسترده‌تری برای تأمین توسعه و پیاده‌سازی مسئولانه سامانه‌های مبتنی بر الگوریتم در بخش عمومی را روشن کرد.
کریشنا راوی سرینیواس، استاد دستیار در دانشکده حقوق NALSAR در هیدرآباد و مشاور با سازمان تحقیقات و اطلاعات در کشورهای در حال توسعه (RIS) ، به یک امر مهم اشاره کرد. او بر اهمیت این نکته تأکید کرد که بسیاری از طرح‌های مبتنی بر الگوریتم بدون چارچوب جامع یا درک واضحی از حقوق و وظایف دولتی توسعه پیدا می‌کنند. علاوه بر این، او بر آن ایستاد که این سامانه‌ها اغلب در مرحله آزمایش موشکافی فاقد آزمایش صحیح هستند و نقص‌های پتانسیلی را در نظر نمی‌گیرند.
در این زمینه، ترجمه حقوق قانونی به راهکارهای فناوری چال شکری مهمی تلقی می‌شود. سرینیواس بر ضرورت تأمین اینکه الگوریتم‌ها به حقوق قانونی تجاوز نکنند و در عین حال حکومت کارآمدی را فراهم کنند تأکید کرد. او برای توسعه الگوریتم‌هایی که با توجه به شفافیت و انصاف طراحی و اجرا می‌شوند، به جای اینکه به عقب بیندازی نرم‌افزارها، حاکمیت از صرفه‌جویی حقوق متعالی را به تصویب می‌رساند.
تنویر حسن ایوندی، مدیر اجرایی مرکز اینترنت و جامعه در بنگالورو، نگرانی‌ها در مورد تعصبات و شفافیت در تصمیم‌گیری الگوریتمی را هم به اشتراک گذاشت. او تأکید کرد که تعصبات را نباید نادیده گرفت بلکه بلعکس باید به عنوان یکی از ملاحظات اصلی در طول فرآیندهای توسعه و اجرا در نظر گرفت. حسن هشدار داد که الگوریتم‌ها نباید ابزاری برای دائمی نمودن نابرابری‌ها یا مانع شدن از دسترسی شهروندان به حقوقشان باشند.
مدیر IIIT-H ، پروفسور PJ نارایانان هم نگرانی‌هایی در مورد تأثیرات منفی الگوریتم‌ها و سامانه‌های هوش مصنوعی بر انتخابات بیان کرد. با افزایش تکیه بر الگوریتم‌ها برای شکل دادن به فرآیندهای تصمیم‌گیری، تأمین اینکه این سامانه‌ها مسئولیت پذیر، شفاف و از دستکاری آزاد باشند، ضروری است.
هر چند تصمیم‌گیری الگوریتمی امکانات بزرگی برای آسان‌سازی حکومت و بهبود کارایی دارد، اما ضروری است که بیانیه بین اخلاقیات و مزایایی که ارائه می‌دهند، حفظ شود. با پرداختن به تعصبات، تأمین شفافیت و مشارکت فعال شهروندان در توسعه و نظارت بر این سامانه‌ها، دولت‌ها می‌توانند توانایی الگوریتم‌ها را به طور مسئولانه به کار بگیرند تا جوامعی بیشتر شامل و منصف ایجاد کنند.
پرسش‌های متداول (FAQ)
The source of the article is from the blog revistatenerife.com