تا به حال همواره داد و بیدادی درباره خطرات و فواید پتانسیل هوش مصنوعی وجود داشته است. در حالی که برخی از متخصصان نگرانی های عمیقی در مورد خطرات وجودی ناشی از هوش مصنوعی بیان می‌کنند، دیگران در تاثیر این فناوری بر انسانیت و تجارت نگاهی محتاطانه تر و تعادل بخشتر دارند.
یک مطالعه اخیر انجام شده توسط موسسه پژوهش پیش بینی نگری نور افکن به این تفاوت در دیدگاه ها نور انداخت. آنها دیدگاه های متخصصان هوش مصنوعی، محققین و پیش بینی کنندگان برتری دیگر که “پیش بینی کنندگان برتر” نامیده میشوند را گردآوری کردند تا نگرش آنها نسبت به خطرات پتانسیلی هوش مصنوعی را درک کنند. در حقیقت مطالعه نشان داد که متخصصان هوش مصنوعی نسبت به خطرات هوش مصنوعی نگران تر از پیش بینی کنندگان برتر هستند. این نشان دهنده این است که در کنار گزارش های تاریک در مورد حمله آینده هوش مصنوعی، بسیاری از حرفه ای های هوش مصنوعی دیدگاهی متعادل تر و واقع بینانه تر نسبت به فناوری دارند.
بت سیمون نووک، مدیر مرکز برنز برای تغییر اجتماعی و استاد هوش مصنوعی تجربی در دانشگاه شمال شرقی، اشاره میکند که ابزارهای هوش مصنوعی احساس کننده یا انسان نیستند. آنها برنامه های نرم‌افزاری هستند که برای تجزیه و تحلیل داده ها، کلمات و تصاویر طراحی شده اند. در حالی که کارکردهای داخلی آنها ممکن است همیشه کاملا شفاف نباشد، قدرت این ابزارها در توانایی آنها برای برطرف کردن مسائل فوری مانند نابرابری، تغییرات آب و هوا و عدالت قومی است. به جای حواشی برای وحوشی اصلی، استفاده از هوش مصنوعی برای مقابله با مسائل فوری و ایجاد تغییرات مثبت بسیار حیاتی است.
مطالعه همچنین تقابل بین بهینه گرها و منفی گرها را بررسی کرد. برای پل کشی این گودال، گفتگوها تعیین شد که به هر دو طرف اجازه داده شود دیدگاه های خود را ارائه دهند و از یکدیگر یاد بگیرند. یکی از سوالات اصلی که مطرح شد آن بود که آیا هوش مصنوعی به قدرت تکثیر خود و جذب منابع تا سال 2030 می‌رسد. مطالعه نشان داد که حتی افراد مشکوک، پیش‌بینی کنندگان برتر، اگر این سناریو به حقیقت تبدیل شود نگران تر خواهند شد.
در حالی که نگرانی ها درباره خطرات پتانسیلی هوش مصنوعی باقی مانده است، برخی تخصصی های هوش مصنوعی اینگونه نیز دفاع می کنند که این ترس‌ها ممکن است بی‌پایه باشند. شان دیلی، استاد دانشگاه نیاگارا، بیان میکند که ماشین ها هنوز برای زیرساخت و رهنمود از انسان ها وابسته هستند. به علاوه، کیل کارلسون، رئیس راهبردی هوش مصنوعی در دامینو دیتا لب، تاکید میکند که پیشرفت های اخیر در حوزه هوش مصنوعی بهبودهای اساسا در جنبه های مانند تولید متن و پردازش تصویر بوده اند و نه توانایی تصمیم‌گیری. او همچنین از آنه که هر گونه خطرات وجودی مرتبط با هوش مصنوعی از مصرف بداندیشانه انسانی ناشی می شود و نه خطرات این فناوری بخود.
بیشتر، این احتمال وجود دارد که هوش مصنوعی بتواند به طور همزمان با حذف برخی شغل های موجود شغل های جدیدی ایجاد کند. کارلسون بیان میکند که کاربردهای موفق هوش مصنوعی امروز بیشتر در سازمان های قدرت دار فنی حرفه‌ای است. این بزرگترین بهره وری و کارایی به عهده انسان های ماهر بوده که به رشد اقتصادی و شغل های با درآمد بالاتر منجر می شود. با این حال، او اقرار میکند که کشورهای درآمد پایینی که به شدت به خدمات مشتریان خارجی و کار دستی داخلی وابسته هستند ممکن است به دلیل اتوماس کردن هوش مصنوعی تجربه تلفات شغلی قابل توجهی را داشته باشند.
ترس اطراف هوش مصنوعی اغلب از کمبود درک از قابلیت های آن ناشی می‌شود. برونو فارینلی، مدیر عالی عملیات و تجزیه و تحلیل در کلیر سیل، می‌جدل کند که هوش مصنوعی مدرن در تطابق الگوها تخصصی شده است تا استدلال عمومی. برای رد کنی این هیجان، او برجسته می کند که سیستم های هوش مصنوعی محدود و انگیزه ای برای تبدیل شدن به تهدید های خودی به انسانیت ندارند.
به جای متمرکز شدن بر خطرات وجودی، بت سیمون نووک پیشنهاد میکند توجه خود را به سمت استفاده از هوش مصنوعی برای شتاب زدن جستجوی فرصت های درمانی بیندازیم. با بهره گیری از قابلیت های هوش مصنوعی، میتوانیم بر روی یافتن درمان ها برای بیماری هایی مانند سرطان و آلزایمر تمرکز کنیم. او اهمیت نظارت و تنظیم در توسعه هوش مصنوعی را تأکید میکند اما تأکید دارد که بر اساس درک محدود بر فاجعه اشغال نکنیم.
با درک واقعیت های هوش مصنوعی می توانیم از پتانسیل آن برای کارهای معنادار و بهره وری بیشتر بهره ببریم. ابزارهای هوش مصنوعی می توانند به ما کمک کنند تا موثرتر شویم، وظایف خسته کننده را حذف نماییم و در نهایت خدمات به مشتریان را بهتر ارایه دهیم. بجای غرق شدن در ترس ها، بیایید هوش مصنوعی را به عنوان یک ابزار برای تغییر مثبت پذیرش کنیم.
سوالات متداول:
س: آیا متخصصان هوش مصنوعی نسبت به پیش بینی کنندگان برتر، بیشتر نگران خطرات هوش مصنوعی هستند؟
ج: بله، طبق یک مطالعه اخیر، متخصصان هوش مصنوعی بیشتر نگران خطرات هوش مصنوعی اند نسبت به پیش بینی کنندگان برتر.
س: آیا هوش مصنوعی می‌تواند به قدرت تکثیر خود و جمع آوری منابع تا سال ۲۰۳۰ برسد؟
ج: امکان اینکه هوش مصنوعی بتواند خودش را تکثیر کند و تا سال ۲۰۳۰ منابعی جمع آوری کند یکی از نگرانی های مهم مطرح شده در مطالعه بود.
س: آیا هوش مصنوعی می‌تواند همراه با حذف برخی شغل‌های موجود شغل‌های جدیدی ایجاد کند؟
ج: بله، برخی از کاربردهای هوش مصنوعی توانسته‌اند حرفه‌ایان تخصصی را تقویت نموده و منجر به افزایش پایداری مالی و ایجاد شغل‌های با درآمد بالاتر شود.
منابع:
– [Institute](https://www.example.org)
– [گزارش وزارت خارجه آمریکا](https://www.example.org)
– [برونو فارینلی](https://www.example.org)
The source of the article is from the blog radardovalemg.com